แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การรับรองให้ฎีกาในข้อเท็จจริงเป็นดุลพินิจของผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีบทบัญญัติในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา248วรรคสี่ที่บัญญัติว่าการขอให้ผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาคดีรังรองว่ามีเหตุสมควรที่จะฎีกาได้ให้ผู้ยื่นฎีกายื่นคำร้องพร้อมฎีกานั้นเป็นเพียงแบบวิธีการขอให้รับรองดังนี้แม้ผู้ฎีกายังไม่ยื่นคำร้องและฎีกาผู้พิพากษาดังกล่าวย่อมใช้ดุลพินิจรับรองให้ฎีกาข้อเท็จจริงไว้ในคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาของผู้ฎีกาได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 ได้ขายที่ดินพิพาทให้แก่โจทก์แล้วขอให้ห้ามจำเลยทั้งสองและบริวารยุ่งเกี่ยวและรบกวนการครอบครองที่ดิน
จำเลยทั้งสองให้การว่า จำเลยที่ 1 มิได้ขายที่ดินพิพาทให้โจทก์ แต่เป็นเรื่องที่จำเลยที่ 1 กู้เงินโจทก์โดยตกลงให้โจทก์เข้าทำนาในที่ดินพิพาทแทนการชำระดอกเบี้ยขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาห้ามจำเลยทั้งสองและบริวารเข้าเกี่ยวข้องในที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3 ก.) เลขที่ 4978
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา โดยผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองว่ามีเหตุสมควรที่จะฎีกาในข้อเท็จจริงได้
ระหว่างพิจารณา จำเลยที่ 2 ถึงแก่กรรม จำเลยที่ 1ทายาทของจำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องขอเข้าเป็นคู่ความแทนศาลฎีกาอนุญาต
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยแก้ฎีกาโต้แย้งว่า ผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองให้โจทก์ฎีกาข้อเท็จจริงได้โดยสั่งในคำร้องขอขยายระยะเวลาฎีกาของโจทก์เป็นการรับรองล่วงหน้าจึงไม่ชอบ เพราะขณะนั้นโจทก์ยังมิได้ยื่นฎีกาและไม่ได้ยื่นคำร้องขอให้รับรอง เพียงแต่อ้างว่าจะฎีกาในข้อเท็จจริงนั้น เห็นว่า การรับรองให้ฎีกาในข้อเท็จจริงเป็นดุลพินิจของผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดี บทบัญญัติในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคสี่ที่บัญญัติว่า การขอให้ผู้พิพากษาที่นั่งพิจารณาคดีรับรองว่ามีเหตุสมควรที่จะฎีกาได้ ให้ผู้ยื่นฎีกายื่นคำร้องพร้อมฎีกานั้นเป็นเพียงแบบวิธีการขอให้รับรอง ดังนี้ แม้โจทก์ยังไม่ยื่นคำร้องและฎีกาผู้พิพากษาดังกล่าวย่อมใช้ดุลพินิจรับรองให้ฎีกาข้อเท็จจริงไว้ได้ อีกทั้งต่อมาเมื่อโจทก์ยื่นฎีกาผู้พิพากษาคนเดียวกันก็ได้สั่งในฎีกาว่า ศาลอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง รับฎีกาโจทก์จึงถือได้ว่าเป็นการรับรองให้ฎีกาในข้อเท็จจริงโดยชอบแล้ว
พิพากษายืน
