คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 550/2497

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การขอพิสูจน์พยานเป็นเรื่องอยู่ในอำนาจในดุลพินิจของศาลที่จะพิจารณาเป็นเรื่องๆไป

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า ร.ท.จรูญ ณ บางช้าง เป็นเจ้าของที่ดิน 2 ตราจอง ร.ท.จรูญได้เอาไปประกันหนี้ไว้ที่จำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 เอาไปโอนขายให้จำเลยที่ 2 โดยตรอกข้อความลงในใบมอบอำนาจซึ่ง ร.ท.จรูญให้ไว้ว่ามอบให้ขายให้จำเลยที่ 2โจทก์ได้ซื้อที่ดิน 2ตราจองนี้ไว้จาก ร.ท.จรูญ ต่อมา ร.ท.จรูญตาย โจทก์จึงขอให้เพิกถอนทำลายการโอนที่ดินรายนี้ จำเลยต่อสู้ว่า ร.ท.จรูญมอบให้จำเลยที่ 1ทำนิติกรรมขายที่พิพาทให้จำเลยที่ 2 โดยชอบ หลังจากสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จแล้ว โจทก์ยื่นคำร้องขอพิสูจน์พยาน ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้อง

ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่าคดีโจทก์ไม่พอที่จะให้เพิกถอนทำลายการโอนที่พิพาทพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อที่โจทก์ขอพิสูจน์พยานว่า การขอพิสูจน์พยานเป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาลที่จะพิจารณาเป็นเรื่อง ๆ ไปสำหรับคดีนี้ตามคำร้องของโจทก์ยังไม่มีเหตุผลพอ ศาลฎีกาเห็นว่าศาลล่างทั้งสองพิพากษามาชอบแล้ว พิพากษายืนให้ยกฎีกาโจทก์

Share