แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานจุดเผาทรัพย์มีลักษณะน่ากลัวอันตรายแก่ทรัพย์ของผู้อื่นแต่ไม่ได้กล่าวบรรยายมาในฟ้องถึงการประมาทและไม่ได้อ้างมาตราในกฎหมายเรื่องประมาทเมื่อทางพิจารณาฟังได้ว่าจำเลยกระทำโดยประมาท ต้องด้วยกฎหมายอาญา มาตรา201(1) ก็ลงโทษจำเลยไม่ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา192 ต้องยกฟ้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยจุดเผาต้นหญ้าต้นไม้ในป่าถางของจำเลยมีลักษณะน่ากลัวอันตรายแก่ทรัพย์ผู้อื่น และเพลิงลุกลามไหม้สวนผู้อื่นต้นผลไม้เสียหายราคา 12,200 บาท ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติแก้ไขกฎหมายอาญา พ.ศ. 2475 มาตรา 4, 5
จำเลยให้การปฏิเสธว่าเพลิงไม่ได้ลุกลามจากสวนจำเลย ๆ ไม่ได้เป็นผู้ลงมือจุดเผา
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญาพ.ศ. 2475 มาตรา 5 วรรค 2 จำคุก 10 ปี
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังว่าโจทก์ไม่มีพยานรู้เห็นว่าจำเลยเองเป็นผู้จุดเผาสวน จะว่าจำเลยจุดเผาสวนในวันเกิดเหตุมิถนัดพิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าคดีฟังได้ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นว่าจำเลยจุดเผาหญ้าและกิ่งไม้ที่สับถางไว้ในสวนของจำเลยแล้วเพลิงลุกลามเข้าไปในสวนของผู้เสียหาย เป็นเหตุให้ต้นผลไม้ของผู้เสียหายเกิดเสียหายขึ้นตามฟ้องโจทก์ ศาลฎีกาเห็นว่ากรณีที่จำเลยจุดเผาหญ้าและกิ่งไม้ที่สับถางไว้ซึ่งเป็นปกติวิสัยของชาวไร่ชาวสวนทั่ว ๆ ไป แต่ด้วยความประมาทของจำเลยเพลิงจึงไหม้ลุกลามเข้าไปในสวนของผู้เสียหายเป็นเหตุให้เกิดความเสียหายแก่ต้นผลไม้ของผู้เสียหายขึ้นคดียังฟังไม่ได้ว่าเป็นการจุดเผาทรัพย์อันน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่ทรัพย์ของผู้อื่นอันเป็นความผิดตาม พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญา พ.ศ. 2475 มาตรา 5 ความผิดของจำเลยต้องด้วยกฎหมายอาญา มาตรา 201(1) แต่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานจุดเผาทรัพย์โดยลักษณะอันน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่ทรัพย์ของผู้อื่น โจทก์ไม่ได้กล่าวถึงการประมาทและไม่ได้อ้างบทกฎหมายเรื่องการประมาทฉะนั้นแม้ได้ความว่าจำเลยกระทำโดยประมาทก็ลงโทษจำเลยไม่ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192
จึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
