คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5428/2534

แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ

ย่อสั้น

จำเลยรับจ้างลากขนไม้เพื่อไปส่งมอบให้แก่โจทก์ แล้วไฟป่าไหม้ไม้โจทก์เสียหาย ปรากฏว่าเหตุไฟไหม้เกิดเดือนมกราคม 2525 เป็นช่วงที่อากาศแห้ง บริเวณที่รวมหมอนไม้มีไฟป่าเกิดขึ้นบ่อย จำเลยสามารถป้องกันได้โดยถาง ต้นหญ้าที่ขึ้นปกคลุมกองไม้ออกเสีย และจัดหาเครื่องมือดับเพลิงเตรียมไว้ แต่จำเลยหาปฏิบัติเช่นนั้นไม่ เป็นเหตุให้ไฟไหม้แล้วลามไปไหม้ไม้โจทก์ จึงเป็นความประมาทเลินเล่อของจำเลยหาใช่เป็นเหตุสุดวิสัยไม่ จำเลยจึงต้องรับผิดต่อโจทก์.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยชำระเงิน 115,727.80 บาทพร้อมด้วยดอกเบี้ย
จำเลยขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “พิเคราะห์แล้วข้อเท็จจริงที่คู่ความนำสืบรับกันฟังได้ในเบื้องต้นว่า โจทก์ได้ทำสัญญาว่าจ้างจำเลยทำการลากขนไม้จำนวน 294 ท่อน ปริมาตร 857.94 ลูกบาศก์เมตรออกจากบริเวณก่อสร้างเขื่อนเก็บกักน้ำลำนางรองมารวมหมอนไม้ที่บ้านโนนดินแดงอำเภอละหานทรายในอัตราค่าจ้างลูกบาศก์เมตรละ 256 บาท ปรากฏตามบันทึกข้อตกลงจ้างทำไม้รายย่อย เอกสารหมาย ป.จ.3 ต่อมาจำเลยได้ลากขนไม้มารวมหมอนไม้ที่บ้านโนนดินแดงเรียบร้อยแล้ว คดีมีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ในข้อแรกว่า จำเลยได้ส่งมอบไม้ที่ชักลากให้แก่โจทก์ตามสัญญาแล้วหรือไม่…ศาลฎีกาเห็นว่า พยานหลักฐานโจทก์มีน้ำหนักยิ่งกว่าพยานหลักฐานจำเลยน่าเชื่อว่าจำเลยยังไม่ได้ส่งมอบไม้ที่ชักลากให้แก่โจทก์ตามสัญญา
มีปัญหาที่จะต้องวินิจฉัยต่อไปว่า เหตุไฟไหม้เป็นเหตุสุดวิสัยหรือไม่ ฟ้องโจทก์ในเรื่องค่าเสียหายเคลือบคลุมหรือไม่และจำเลยจะต้องรับผิดต่อโจทก์เพียงใด ปัญหาดังกล่าวศาลล่างทั้งสองมิได้วินิจฉัยไว้ศาลฎีกาเห็นควรวินิจฉัยไปโดยไม่ต้องย้อนสำนวน ปัญหาที่ว่าเหตุไฟไหม้เป็นเหตุสุดวิสัยหรือไม่นั้นเห็นว่า เหตุไฟไหม้เกิดเดือนมกราคม 2525 เป็นช่วงที่อากาศแห้งบริเวณที่รวมหมอนไม้มีไฟป่าเกิดขึ้นบ่อย จำเลยสามารถป้องกันได้โดยถากถางต้นหญ้าที่ขึ้นปกคลุมกองไม้ออกเสียและจัดหาเครื่องมือดับเพลิงเตรียมไว้ แต่จำเลยหาได้ปฏิบัติเช่นนั้นไม่เป็นเหตุให้ไฟไหม้หญ้าแล้วลามไปไหม้ไม้โจทก์เสียหาย จึงเป็นความประมาทเลินเล่อของจำเลยหาใช่เป็นเหตุสุดวิสัยไม่ จำเลยจึงต้องรับผิดต่อโจทก์…”
พิพากษากลับ ให้จำเลยชำระเงิน 57,877.80 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์.

Share