แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มูลฝิ่น น่าที่นำสืบ
ย่อยาว
เจ้าพนักงานจับมูลฝิ่นกับกล้องตะเกียงได้จาก ล. ล.รับว่าได้ตั้งกล้องตะเกียงโดยมิได้รับอนุญาต แต่มูลฝิ่น ล. ซื้อจากยี่กงษี
ศาลเดิมยกฟ้องโจทย์ อ้างว่าโจทย์มิได้สืบว่ามูลฝิ่นไม่ได้เกิดจากเนื้อยาฝิ่นรัฐบาล ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษพิพากษาว่า ล. มีมูลฝิ่นผิดกฎหมาย ตามพระราชบัญญัติฝิ่นมาตรา ๓๖ (ข) ให้ปรับ ๕๐ บาท ปรับฐานมีกล้องตะเกียงโดยไม่ได้รับอนุญาตตามมาตรา ๔๗ ๓๐ บาท รวม ๒ กะทง ๘๐ บาท กับให้ ล. เสียค่าสินบน ๑๕ บาท
ล.ฎีกาว่า พระราชบัญญัติฝิ่นมาตรา ๗ ห้าม แต่ไม่ให้ผู้ใดมีมูลฝิ่นที่ไม่ได้เกิดจากเนื้อฝิ่นของรัฐบาล
ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อที่ศาลเดิมว่าเปนน่าที่โจทย์จะสืบว่า มูลฝิ่นไม่ได้เกิดจากเนื้อยาฝิ่นรัฐบาลนั้นไม่ต้องด้วยวิธีพิจารณา เพราะเรื่องนี้เจ้าพนักงานจับมูลยาฝิ่นได้ที่จำเลย ซึ่งจำเลยลักลอบตั้งกล้องตะเกียงสูบ เปนน่าที่จำเลยจะต้องสืบว่า มูลฝิ่นนั้นเกิดจากเนื้อยาฝิ่นรัฐบาล จำเลยไม่มีพยานสืบในข้อนี้ ต้องฟังว่าจำเลยมีมูลฝิ่นผิดกฎหมาย ให้ยกฎีกาจำเลย
