แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฆ่าคนโดยความพยาบาทมาทหมาย วิธีพิจารณาอาญา ตัวการที่ไม่ได้ลงมือฆ่าเขา ไม่เข้าลักษณความปราณีย์ตาม ม.59 เทียบฎีกาที่ 584-585/71 การกระทำเป็นที่หวาดเสียว
ผู้ถูกทำร้ายตายระวางคดีฟ้องฆ่าคนตายใหม่ได้ เดิมฟ้องว่าพยายามฆ่าคน ต่อมาผู้บาดเจ็บตายโจทก์ จึงฟ้องใหม่ขอให้ลงโทษฐานฆ่าคนตาย จะเรียกว่าโจทก์ฟ้องมีข้อหาอย่างเดียวกันได้หรือไม่
ย่อยาว
ได้ความว่า อ.ถูกหลอกให้ไปณะที่พักคนเดิรทาง แล้วถูกกักขังและบังคับให้เสียเงินค่าปรับในเหตุที่ อ.ขายของญี่ปุ่น ๑๐๐๐ บาท แต่ อ.หลบหนีมาได้โดยไม่เสียเงิน จำเลยทั้ง ๓ จึงตามไปยังที่อยู่ของ อ. และนายอิดซือใช้ปืนยิง อ.ในที่ประชุมชน ก.ค.ไล่จับจำเลย นายอิดซือ นายลี่ซังจำเลยใช้ปืนยิง ก.ค.แต่ไม่ถูก ครั้นเจ้าพนักงานไปจับจำเลย ๆ ต่อสู้เอาปืนยิงถูกเจ้าพนักงาน ๒ คนมีบาดเจ็บสาหัส ต่อมา อ.ตายด้วยพิษบาดแผลที่ถูกยิงแลปรากฎว่าการฆาฏกรรมรายนี้เนื่องมาจากมีสมาคมหนึ่งเป็นผู้อุดหนุน
ศาลอาญาตัดสินลงโทษจำเลยทั้ง ๓ ตาม ม.๒๕๐ ข้อ ๓ ให้ประหารชีวิต
ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ว่า นายลี่ซัง นายเชาจำเลยไม่ได้เป็นผู้ลงมือ ให้ลงโทษจำเลยทั้ง ๒ คนตาม ม.๕๙ ลง ๑ ใน ๓ ให้จำคุกนายลี่ซังตลอดชีวิต นายเชา ๒๐ ปี ส่วนนายอิดซือยืนตามศาลอาญา
โจทก์จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตัดสินว่า ที่ศาลอุทธรณ์ยกม.๕๙ มาลดโทษให้นายลี่ซัง นายเชาจำเลยนั้นไม่ถูก เพราะผิดลักษณในข้อปราณีตามที่บัญญัติไว้ในมาตรานี้ และการกระทำของจำเลยโดยทะนงองอาจเป็นที่หวาดหวั่นต่อประชาชนทั่วไปเช่นนี้ สมควรจะปราบปรามมิให้เป็นเยี่ยงอย่างต่อไป จึงแก้คำตัดสินศาลอุทธรณ์ให้ลงโทษประหารชีวิตจำเลยทั้ง ๓ คนตามศาลอาญา
