แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ยืมรถของผู้อื่นไปใช้อย่างปกติ แล้วถูกรถของบุคคลภายนอกชนเสียหาย โดยไม่ใช่ความผิดของฝ่ายผู้ยืม ผู้ยืมก็ไม่ต้องรับผิดในความเสียหาย
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยยืมรถยนต์ของโจทก์ไปตามโคของจำเลยที่หาย โดยเอานายต๊ะไปขับรถ เพราะคนขับรถของโจทก์ไม่อยู่ ในขณะที่รถแล่นไปตามถนนตามปกติ ทางด้านซ้าย ได้มีรถโดยสารมาชนข้างท้าย รถโจทก์พลิกคว่ำตกลงข้างทาง ได้รับความเสียหาย
ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยมีหน้าที่ส่งรถคืนในสภาพที่ยืมไป จึงพิพากษาให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จะฟังว่าจำเลยยืมรถโจทก์และนายต๊ะเป็นคนของจำเลย แต่เหตุเกิดเพราะคนขับรถโดยสารซึ่งเป็นบุคคลภายนอก ไม่ใช่เกิดเพราะความผิดของฝ่ายจำเลย ๆ ก็ไม่ต้องรับผิดในความเสียหายที่เกิดขึ้นแก่รถ การยืมใช้คงรูปนั้น ตามปกติผู้ยืมต้องคืนทรัพย์ในสภาพเดิมตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๖๔๐ และไม่ใช้ผิดจากปกติตามมาตรา ๖๔๓ ทั้งมีหน้าที่สงวนทรัพย์สินที่ยืมดังมาตรา ๖๔๔ หากกระทำเช่นนี้แล้วเกิดอันตรายเสียหายขึ้นก็ต้องนำบทบัญญัติเรื่องการชำระหนี้อันเป็นหลักทั่วไปมาวินิจฉัย เหตุนี้ จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดตามมาตรา ๒๑๙
พิพากษายืน
