แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์พ.ศ.2518มาตรา102ให้สิทธิลูกจ้างซึ่งเป็นกรรมการสหภาพแรงงานลาเพื่อไปดำเนินกิจการสหภาพแรงงานและไปร่วมประชุมตามที่ทางราชการกำหนดได้หมายถึงการไปร่วมประชุมในเรื่องที่เกี่ยวกับสหภาพแรงงานที่ทางราชการกำหนดขึ้นและต้องเป็นสภาพแรงงานที่ลูกจ้างดังกล่าวสังกัดอยู่เท่านั้นมิฉะนั้นลูกจ้างซึ่งเป็นกรรมการสหภาพแรงงานก็จะอ้างสิทธิไปร่วมประชุมในเรื่องที่ทางราชการกำหนดได้ทุกเรื่องโดยไม่มีขอบเขตจำกัด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างฉบับลงวันที่ 6 ธันวาคม 2537 ในเรื่องการจ่ายเงินเบี้ยขยัน การปรับค่าจ้างประจำปีและการลาไปดำเนินการเกี่ยวกับสหภาพแรงงาน ขอให้บังคับจำเลยจ่ายเบี้ยขยันแก่นางกวินทารังสิตโสภณ และนางสาวมาลี รัตนะ สมาชิกของโจทก์ จำนวน145 บาท และ 290 บาท ตามลำดับ ปรับค่าจ้างให้แก่สมาชิกโจทก์ตามบัญชีรายชื่อเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 4 โดยปรับจากเดิมเพิ่มอีกคนละ 10 บาท และปรับตามอายุงานอีกปีละ 1 บาท ย้อนหลังตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม 2538 และให้จ่ายค่าจ้างแก่นายสุคนธ์สถิตดำรงสกุล สมาชิกของโจทก์ที่ลาไปประชุมสัมมนาตามหนังสือทางราชการรวม 8 วัน เป็นเงิน 1,160 บาท
จำเลยให้การขอให้ยกฟ้อง
วันสืบพยาน โจทก์จำเลยแถลงขอสละข้ออ้าง และข้อต่อสู้เกี่ยวกับปัญหาเรื่องอำนาจฟ้อง และเบี้ยขยันของนางกวินทรารังสิตโสภณกับการปรับอัตราค่าจ้างของนางว่านไฟ เพชรรัตน์และแถลงรับข้อเท็จจริงกัน
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า “มีปัญหาวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของโจทก์ว่า การที่นายสุคนธ์ สถิตดำรงสกุล สมาชิกโจทก์ลางานไปร่วมประชุมคณะอนุกรรมการแรงงานสัมพันธ์ตามหนังสือเชิญประชุมของสำนักงานคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ กรณีลูกจ้างบริษัทวิเชียรเท็กซ์ไทล์ อินดัสตรี จำกัด ร้องกล่าวหาว่านายจ้างกระทำการอันไม่เป็นธรรม รวม 8 วันนั้น เป็นการใช้สิทธิลาไปเพื่อประกอบกิจกรรมเกี่ยวกับสหภาพแรงงานตามบันทึกข้อตกลงเกี่ยวกับสหภาพการจ้างฉบับลงวันที่ 6 ธันวาคม 2537 และพระราชบัญญัติ แรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 มาตรา 102 หรือไม่พิเคราะห์แล้ว บันทึกข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง ข้อ 7มีข้อความว่า ในกรณีที่กรรมการสหภาพแรงงานฯ สมาชิกสหภาพแรงงานฯลาไปเพื่ออบรมสัมมนาหรือเพื่อดำเนินการเกี่ยวกับสหภาพแรงงานฯบริษัทฯ อนุมัติให้ลาได้โดยมีหนังสือทางราชการมาแสดงให้บริษัทฯทราบทุกครั้ง โดยยึดถือตามมาตรา 102 แห่งพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 และพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์พ.ศ. 2518 มาตรา 102 บัญญัติว่า ลูกจ้างซึ่งเป็นกรรมการสหภาพแรงงานมีสิทธิลาเพื่อไปดำเนินกิจการสหภาพแรงงานในฐานะผู้แทนลูกจ้างในการเจรจา การไกล่เกลี่ยและการชี้ขาดข้อพิพาทแรงงาน และมีสิทธิลาเพื่อไปร่วมประชุมตามที่ทางราชการกำหนดได้ ทั้งนี้ ให้ลูกจ้างดังกล่าวแจ้งให้นายจ้างทราบล่วงหน้าถึงเหตุที่ลาโดยชัดแจ้งพร้อมทั้งแสดงหลักฐานที่เกี่ยวข้องถ้ามี และให้ถือว่าวันลาของลูกจ้างนั้นเป็นวันทำงาน เห็นว่าตามบันทึกข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างและพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. 2518 มาตรา 102เป็นการให้สิทธิลูกจ้างซึ่งเป็นกรรมการสหภาพแรงงานลาเพื่อไปดำเนินกิจการสหภาพแรงงาน และไปร่วมประชุมตามที่ทางราชการกำหนดได้จึงต้องหมายถึงการไปร่วมประชุมในเรื่องที่เกี่ยวกับสหภาพแรงงานที่ทางราชการกำหนดขึ้นและต้องเป็นสหภาพแรงงานที่ลูกจ้างดังกล่าวสังกัดอยู่เท่านั้น มิใช่สหภาพแรงงานใดก็ได้โดยไม่มีขอบเขตจำกัดมิฉะนั้นลูกจ้างซึ่งเป็นกรรมการสหภาพแรงงานก็จะอ้างสิทธิไปร่วมประชุมในเรื่องที่ทางราชการกำหนดได้ทุกเรื่อง หากกฎหมายประสงค์จะให้สิทธิลูกจ้างไปประชุมในเรื่องอื่นก็จะต้องบัญญัติไว้ดังนั้น การที่นายสุคนธ์ไปร่วมประชุมในฐานะอนุกรรมการแรงงานสัมพันธ์เกี่ยวกับกรณีลูกจ้างบริษัทวิเชียรเท็กซ์ไทล์อินดัสตรี จำกัด ยื่นคำร้องกล่าวหาว่าถูกนายจ้างกระทำการอันไม่เป็นธรรม ซึ่งไม่เกี่ยวกับสหภาพแรงงานโจทก์ที่นายสุคนธ์สังกัดอยู่ ถือได้ว่าเป็นการดำเนินการเป็นส่วนตัว หาใช่เป็นการร่วมประชุมตามที่ทางราชการกำหนดไม่จึงไม่ก่อให้นายสุคนธ์เกิดสิทธิลาไปร่วมประชุมตามนัยมาตรา 102แต่อย่างใด ด้วยเหตุดังกล่าวจึงถือไม่ได้ว่าวันที่นายสุคนธ์ลาไปร่วมประชุมคณะอนุกรรมการแรงงานสัมพันธ์ดังกรณีข้างต้นรวม 8 วันเป็นวันทำงาน เมื่อนายสุคนธ์เป็นลูกจ้างรายวันและไม่ได้ทำงานในวันดังกล่าว นายสุคนธ์จึงไม่มีสิทธิได้รับค่าจ้างสำหรับวันลาทั้ง 8 วันนั้น จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดจ่ายค่าจ้างแก่นายสุคนธ์ที่ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์ในส่วนนี้ชอบแล้ว อุทธรณ์ของโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
