แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ไม่อุทธรณ์ โจทก์จึงไม่มีสิทธิฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้องได้
จำเลยที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาปล่อย แต่ยังไม่ได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ โจทก์ไม่มีสิทธิฎีกาสำหรับจำเลยคนนั้น
โจทก์ยื่นฎีกาก่อนวันจำเลยฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ โจทก์ไม่มีสิทธิฎีกา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย 4 คน คือ นายมี นายเกี้ยนห้วยนายดำและนายทิน ฐานปล้นทรัพย์ จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยทั้งหมดตามฟ้อง นอกจากนายทินจำเลยให้ยกฟ้อง นายมีนายดำจำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องจำเลยทั้งหมด
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีส่วนตัวนายทินจำเลยถึงที่สุดเพียงศาลชั้นต้น เพราะโจทก์ไม่อุทธรณ์ โจทก์จึงไม่มีสิทธิฎีกาขอให้ลงโทษนายทินจำเลยได้ ส่วนนายเกี้ยนห้วยจำเลย ปรากฏว่าศาลอุทธรณ์พิพากษาปล่อย แต่ยังไม่ได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ โจทก์จึงไม่มีสิทธิฎีกา
ฝ่ายนายมีจำเลยฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เมื่อวันที่ 10 มิถุนายน 2491 แต่โจทก์ยื่นฎีกาเมื่อวันที่ 7 เดือนเดียวกัน ก่อนวันที่นายมีฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ โจทก์จึงไม่มีสิทธิฎีกาเช่นเดียวกัน
คดีคงมีปัญหาเฉพาะนายดำจำเลย ข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่านายดำจำเลยสมคบกับผู้ร้ายทำการชิงทรัพย์รายนี้
พิพากษายืนในข้อที่ให้ปล่อยนายดำจำเลย
