คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 508/2545

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ความชำรุดบกพร่องของทรัพย์สินที่ขายอันผู้ขายจะต้องรับผิดตาม ป.พ.พ. มาตรา 572 นั้น จะต้องเป็นความชำรุดบกพร่องที่มีอยู่ก่อนแล้ว หรือมีอยู่ในขณะนำสัญญาซื้อขาย หรือในเวลาส่งมอบทรัพย์สินที่ขาย เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่าก่อนที่ผู้ซื้อจะรับมอบเครื่องผลิตไอศกรีมพิพาทจากผู้ขาย ผู้ซื้อได้ตรวจสอบการทำงานของเครื่องแล้วปรากฏว่าเครื่องสามารถใช้การได้ดี ฉะนั้น ที่เครื่องผลิตไอศกรีมพิพาทเกิดชำรุดบกพร่องหลังจากใช้งานไปได้เกือบ 1 ปี จึงเป็นความชำรุดบกพร่องที่มีขึ้นภายหลังอันเกิดจากการใช้งาน ผู้ขายหาต้องรับผิดในความชำรุดบกพร่องนี้ไม่ ผู้ซื้อจึงไม่มีสิทธิยึดหน่วงราคาที่ยังได้ได้ชำระตามมาตรา 488

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยซื้อเครื่องผลิตไอศกรีมพร้อมอุปกรณ์ไปจากโจทก์ แต่ไม่ชำระราคา ขอให้บังคับจำเลยชำระเงินแก่โจทก์จำนวน 321,380.10 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี จากต้นเงิน 295,735.16 บาท นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยให้การว่า โจทก์จัดส่งสินค้าที่ด้อยคุณภาพไปให้จำเลย จำเลยจึงสั่งระงับการจ่ายเงินค่าสินค้า ขอให้ ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินแก่โจทก์จำนวน 295,735.16 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี…
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยชำระเงินจำนวน 260,395.20 พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี…
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงเบื้องต้นรับฟังได้ว่า จำเลยซื้อเครื่องผลิตไอศกรีมยี่ห้อ CARPIGIANI MODEL 253/P จากโจทก์จำนวน 1 เครื่อง ราคาเครื่องรวมภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นเงิน 260,395.20 บาท โจทก์จัดส่งและจำเลยได้รับมอบไปเรียบร้อยแล้ว แต่จำเลยก็ยังมิได้ชำระราคา คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยเพียงว่า เครื่องผลิตไอศกรีมพิพาทที่โจทก์ส่งมอบแก่จำเลยมีความชำรุดบกพร่องจนเป็นเหตุให้จำเลยไม่จำต้องชำระราคาหรือไม่… เห็นว่า ความชำรุดบกพร่องของทรัพย์สินที่ขายอันผู้ขายจะต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 472 นั้น จะต้องเป็นความชำรุดบกพร่องที่มีอยู่ก่อนแล้ว หรือมีอยู่ในขณะทำสัญญาซื้อขาย หรือในเวลาส่งมอบทรัพย์สินที่ขาย ส่วนความชำรุดบกพร่องที่มีขึ้นภายหลัง ผู้ขายหาต้องรับผิดไม่ คดีนี้ก่อนที่จำเลยจะรับมอบเครื่องผลิตไอศกรีมพิพาทจากโจทก์ จำเลยได้ตรวจสอบการทำงานของเครื่องแล้วปรากฏว่าเครื่องสามารถใช้การได้ดี แสดงให้เห็นว่าเครื่องผลิตไอศกรีมพิพาทมิได้มีความชำรุดบกพร่องอยู่ก่อนหรือในขณะทำสัญญาซื้อขาย หรือในเวลาส่งมอบ ฉะนั้น ที่เครื่องผลิตไอศกรีมพิพาทเกิดชำรุดบกพร่องหลังจากใช้งานไปได้เกือบ 1 ปี จึงเป็นความชำรุด บกพร่องที่มีขึ้นภายหลังอันเกิดจากการใช้งาน โจทก์หาต้องรับผิดในความชำรุดบกพร่องนี้ไม่ ด้วยเหตุนี้จำเลยจึงไม่มีสิทธิยึดหน่วงราคาที่ยังไม่ได้ชำระตามมาตรา 488 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ข้ออ้างของจำเลยข้อนี้จึง ฟังไม่ขึ้นเช่นกัน ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามานั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน

Share