แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แก้ชายพกเพื่อลักทรัพย์ในพกนั้น เจ้าทรัพย์ตื่นขึ้นจำเลยจึงแย่งทรัพย์จากเจ้าทรัพย์ไปได้ดังนี้ จำเลยมีผิดฐานลักทรัพย์กะทงเดียว
มีฎีกาที่69/71 ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยกอดคอเจ้าทรัพย์แล้วแย่งสายสร้อยไปคล้องคอไป มีผิดฐานชิงทรัพย์ ตาม ม.298 เพราะใช้กำลังกอดปล้ำ
โจทก์ฟ้องในคดีนี้ขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์และไม่ได้ฎีกาขึ้นมา แต่ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าจำเลยมีผิดฐานลักทรัพย์
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยแก้ชายพก จ. ซึ่งกำลังนอนอยู่เพื่อลักทรัพย์ซึ่งห่ออยู่ในพกนั้น จ.รู้สึกตัวตื่นขึ้น จำเลยไม่ทันได้ทรัพย์ไป จึงเกิดแย่งทรัพย์นั้นกับ จ. ผลที่สุดจำเลยแย่งเอาสร้อยของ จ. ไปได้ ส่วน พ.ซึ่งนอนอยู่ด้วยตกใจตื่นและคลำดูที่พกรู้สึกว่าถูกแก้ และทรัพย์ซึ่งห่อไว้ในพกหายไปดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดฐานลักทรัพย์ตาม ม.๒๙๔ ตอน ๒ ให้จำคุกไว้ ๑ ปี ๖ เดือน
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ ยืนตามศาลเดิม
