แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีมีทุนทรัพย์ไม่เกินสองพันบาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น แม้จะฟังข้อเท็จจริงต่างกัน คู่ความก็ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า ที่ดินนาและสวนแห่งหนึ่งเป็นของโจทก์ โดยโจทก์ซื้อมาจากนายพรมแล้วครอบครองมา 15 ปีแล้ว จำเลยยื่นคำร้องต่ออำเภอขอขายที่นี้โดยอ้างว่าเป็นที่ของจำเลย จึงขอให้ศาลแสดงว่าที่พิพาทเป็นของโจทก์
จำเลยต่อสู้ว่า ที่เป็นของจำเลยโดยนายพรมยกให้ จำเลยครอบครองมา 15 ปีเศษ
ศาลชั้นต้น เชื่อข้อต่อสู้จำเลย พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ที่รายนี้เป็นที่มือเปล่า ได้ความจากปากคำโจทก์ว่า โจทก์ยกให้นายจิตรเด็ดขาดแล้ว โจทก์จึงไม่ใช่เจ้าของต่อไป จะฟ้องจำเลยไม่ได้พิพากษายกฟ้องยืนตามศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ศาลอุทธรณ์ยกฟ้องโจทก์ก็โดยอาศัยข้อเท็จจริงว่า โจทก์ยกที่ให้นายจิตร์แล้ว โจทก์ไม่ใช่เจ้าของจึงฟ้องไม่ได้
ส่วนที่โจทก์ว่าที่นี้เป็นสวนมีนาคละปนเพียงเล็กน้อย โจทก์ยกให้นายจิตรยังไม่ถึง 10 ปี กรรมสิทธิ์จึงยังตกแก่โจทก์นั้นก็หาใช่ข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์รับฟังไม่ นับว่าโจทก์เถียงข้อเท็จจริงอีกเหมือนกัน
คดีนี้ทุนทรัพย์ไม่เกิน 2,000 บาท โจทก์ฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้จึงไม่รับฎีกาโจทก์ไว้พิจารณา
