แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทสกับเงินไทยย่อมหมายถึงอัตราแลกเปลี่ยนอันเปนมาตราถานเดียวกัน หาไช่อัตราแลกเปลี่ยนของแต่ละท้องถิ่นที่นำเงินเข้ามาไม่
ย่อยาว
ข้อเท็ดจิงฟังได้ว่า จำเลยนำเงินตราต่างประเทส ๑๖๓๒ เปียส ๗ บี้เข้ามาไนราชอานาจักรโดยไม่ได้รับอนุญาตตามกดหมายและตามประกาสกะซวงการคลังว่าด้วยการนำเงินตราต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักรลงวันที่ ๗ กันยายน ๒๔๘๒ ข้อ ๑ เงินตราต่างประเทสที่ผู้ได้มาไนราชอานาจักรจะนำเข้ามาพร้อมกับตนเพื่อไช้เองได้โดยมิต้องได้รับอนุญาตเสียก่อน ต้องเปนจำนวนไม่เกินสมควนและเมื่อคิดเปนเงินตราไทยตามอัตราแลกเปลี่ยนไนวันที่เข้ามาก็ต้องมีราคาไม่เกินหนึ่งพันบาท
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากสาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการนำเงินตราต่างประเทสเข้ามาไนราชอานาจักร พ.ส. ๒๔๘๒ ม.๓,๕ ประกาสกะซวงการคลังว่าด้วยการนำเงินตราต่างประเทศเข้ามาไนราชอานาจักรลงวันที่ ๗ กันยายน ๒๔๘๒ ข้อ ๑,๓ พระราชบัญญัติสุลกากร พ.ส. ๒๔๖๙ มาตรา ๒๗,๓๔ พระราชบัญญัติสุลกากร(ฉบับที่ ๙) พ.ส.๒๔๘๒ มาตรา ๖,๑๖,๑๗ และริบเงินของกลาง
จำเลยอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสากลับไห้ยกฟ้องโจทและไห้คืนเงินของกลาง
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าอัตราแลกเปลี่ยนตามความไนประกาสนี้มุ่งถึงอัตราแลกเปลี่ยนอันเปนมาตรถานอันเดียวทั่วไปหาไช่อัตราแลกเปลี่ยนของแต่ละท้องถิ่นที่นำเงินเข้ามาไม่ สำหรับคดีนี้จะถือเอาอัตราแลกเปลี่ยนเงินไนตลาดเชียงของตำบนที่เกิดเหตุคิดเงินเปียสเปนเงินตราไทยไม่ได้และคดีโจทไม่พอฟังว่าเงินเปียส ๑๖๓๒ เปียส ๗ บี้จะแลกเงินไทยได้เกินกว่าพันบาท จึงพิพากสายืนตาม
