แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องโจททุกฉบับต้องระบุเวลาผิดเหตุกลางวันหรือกลางคืน ถ้าโจทไม่รู้เวลาก็ต้องกล่าวไนฟ้องมิฉะนั้นยอมไม่เปนฟ้องที่ชอบด้วยกดหมาย
ฟ้องที่ไม่ถูกต้องตามกดหมายแม้จำเลยจะไห้การับสารภาพก็ลงโทสจำเลยไม่ได้
ฟ้องโจทที่มิได้ระบุเวลาที่เกิดเหตุ แม้จำเลยจะมิได้ยกขึ้นคัดค้านไว้ สาลย่อมหยิบยกขึ้นพิจารนาได้
ย่อยาว
โจทฟ้องว่าจำเลยกับพวกสมคบกันลักหลบแมงพู่ของนางสมบุญไป ๒ เข่งเสสราคา ๑ บาท ๒๕ สตางค์ เมื่อวันที่ ๒๑ พรึสภาคม ๒๔๘๔ ขอไห้ลงโทสตามมาตรา ๒๙๓
จำเลยไห้การรับสารภาพ
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากสาลงโทสจำเลยตามมาตรา ๒๙๓, ๕๙ คงจำคุก ๓ เดือน แต่ไห้รอการลงอาญาตามมาตรา ๔๑,๔๒
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสาแก้ไห้ลงโทสจำคุกจำเลยโดยไม่รอการลงอาญา
จำเลยดีกาขอไห้รอการลงอาญาและว่าฟ้องโจทไม่ปรากตว่าเวลาเกิดเหตุเปนเวลากลางวันหรือกลางคืน
สาลดีกาพร้อมกันปรึกสาเห็นว่า ตามปรกติฟ้องทุกฉบับ โจทต้องระบุเวลาเกิดเหตุกลางวันหรือกลางคืนถ้าโจทไม่รู้เวลาก็ต้องกล่าวไนฟ้อง เว้นแต่ไนคำฟ้องนั้นเองจะสแดงหยู่ว่า โจทไม่รู้เวลาจึงจัดว่าเปนฟ้องที่ถูกต้อง แต่ฟ้องโจทฉบับนี้ ตามพรึติการน์ไม่สแดงว่าโจทไม่สามาถรู้เวลาได้ จึงเปนฟ้องไม่ถูกต้องตามประมวนวิธีพิจารนาความอาญามาตรา ๑๕๘ ข้อ ๕ และคำฟ้องชนิดนี้แม้จำเลยจะมิได้ยกขึ้นคัดค้านไว้ สาลก็หยิบยกขึ้นพิจารนาได้ตาม ประมวนวิธีพิจารนาอาญามาตรา ๑๙๕ จึงพิพากสากลับไห้ยกฟ้อง
