แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผัวเมีย ชู้,เอย่าขาดจากกัน
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่า ช. จำเลยที่ ๑ เปนชู้กับ ค. จำเลยที่ ๒ ซึ่งเปนภรรยาโจทย์ ขอให้ปรับไหม ช. แลริบทรัพย์ ค.
ได้ความว่าเดิมโจทย์ได้ ค. เปนอนุภรรยาโดยทางรักใคร่ได้เสียกันเองไม่ไม่ทุนสินสอดขันหมากเกิดบุตร์ด้วยกัน ๓ คน เมื่อประมาณ ๑๐ ปีมาแล้วโจทย์กับ ค. ทะเลาวิวาทกันขึ้น แล้วโจทย์ก็ละทิ้งมิได้กลับมาเลี้ยงดูอยู่กินกับ ค. อีก ต่อมา ค. ได้ บ. เปนสามีโจทย์ก็ทราบแต่มิได้ว่ากล่าวฤาฟ้องร้องประการใดจน บ. ตายภายหลัง ค. มาได้ ช.จำเลยที่ ๑ เปนสามีโดยเปิดเผยประมาณเกือบปีแล้ว โจทย์จึงได้ฟ้องคดีนี้
ฎีกาวินิจฉัยว่า แม้สำนวนจะไม่ปรากฏว่าโจทย์กับ ค. ได้อย่ากันต่อหน้าเถ้าแก่ก็ดี แต่เหตุทั้งหลายเหล่านี้เปนทางแสดงให้เห็นว่าโจทย์ได้สละละทิ้ง ค. โดยไม่นับว่าเปนภรรยาแล้ว ก็เปนอันขาดกันไปเองได้ ไม่จำเปนต้องอย่าจึงให้ยกฟ้องโจทย์ยืนตามศาลล่าง
