แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจตนา
ย่อยาว
จำเลยกับนาง ฮ. กำลังทะเลาะกัน พ.ขึ้นจากเรือจะไปหาจำเลยเพื่อสนทนากันโดยเหตุที่ พ.กับจำเลยเปนคนชอบกัน พอจำเลยเห็น พ. เดินมาจำเลย ก็ตรงเข้าแทงด้วยฉมวกถูก พ. ล้มลงแล้วเอาขวานฟันซ้ำอีกหลายที พ.มีบาดแผลรวม ๑๘ แห่ง เปนแผลถึงสาหัส ศาลจังหวัดฉเชิงเทราชี้ขาดว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๔๙ แล ๖๐ ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษตัดสินว่าโจทย์ไม่มีพยานหลักฐานมาแสดงให้ชัดเจนเพียงพอที่จะให้สันนิษฐานได้ว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่า จึงพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๕๖
ศาลฎีกาตัดสินว่า คดีนี้จะต้องพิจารณาดูจากอาการกิริยาของจำเลยว่า จำเลยมีเจตนาเพียงไร ได้ความจากคำพยานโจทย์ว่า เมื่อจำเลยเอาฉนวกแทงถูก พ. ล้มลง แลฟันซ้ำอีกที ๑ จน พ. หมดสติแล้ว จำเลยเข้าไปยืนคร่อมตัว พ.ไว้ แล้วกลับเอาขวานฟันซ้ำอีก ๑๖ ทีจน พ.ไม่กระดุกกระดิก แล้วจำเลยได้พูดขึ้นว่า กูฟันคนตายแล้ว ให้กำนันผู้ใหญ่บ้านมาดูดังนี้เห็นว่า มีเหตุผลแสดงให้เห็นคือ
๑. อาวุธที่ใช้มีฉมวกแลขวานซึ่งเปนอาวุธร้าย
๒. บาดแผลก็ใหญ่ ๆ ถึง ๑๘ แผล ๓. กิริยาที่จำเลยพูดขึ้นในขณะนั้น รวม ๓ ประการชี้ให้เห็นชัดว่า จำเลยได้ตั้งใจจะฆ่า พ. ให้ตายดังโจทย์หา จึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลมณฑลปราจิณ ให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษ
