แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันฆ่าพลตำรวจสมบูรณ์, ซึ่งกระทำการตามหน้าที่อันชอบด้วยกฎหมาย ได้ความว่านายน้อยจำเลยใช้ไม้ตีพลตำรวจสุธรรมเช่นนี้ จะลงโทษนายน้อยฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานไม่ได้ เพราะเป็นข้อเท็จจริงนอกฟ้อง
แม้จำเลยจะได้กระทำผิดในที่แห่งเดียวกัน แต่เป็นเรื่องเกิดขึ้นในปัจจุบันทันด่วน ต่างคนต่างทำโดยมิได้มีการคบคิดกัน ไม่ถือว่าเป็นตัวการด้วยกัน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า “จำเลยสมคบกันใช้มีดแทงพลตำรวจสมบูรณ์ซึ่งกระทำการตามหน้าที่อันชอบด้วยกฎหมาย กล่าวคือ ตำรวจสมบูรณ์กับพวกได้ห้ามปรามจำเลยทั้ง ๒ ซึ่งเมาสุราแสดงกิริยาวุ่นวายในที่ชุมนุมชน โดยจำเลยประสงค์จะต่อสู้ขัดขวางพลตำรวจสมบูรณ์กับพวกโดยเจตนาจะฆ่าพลตำรวจสมบูรณ์ให้ตาม พลตำรวจได้ถึงแก่ความตายในวันรุ่งขึ้น” ขอให้ลงโทษจำเลยตามอาญา ม.๖๓,๑๒๐ และ ๒๕๐
จำเลยทั้ง ๒ ปฎิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่านายหมื่นจำเลยเป็นผู้แทงพลตำรวจสมบูร์นายน้อยจำเลยสมคบกับนายหมื่น พิพากษาลงโทษตาม ม.๒๕๐ (๒) ,๖๓
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ไม่ฟังว่านายน้อยจำเลยสมคบกับนายหมื่น โดยนายน้อยใช้ไม้ทำร้ายพลตำรวจสุธรรม ฟ้องของโจทก์มิได้กล่าวถึงการทำร้ายพลตำรวจสุธรรม ลงโทษนายน้อยไม่ได้ พิพากษาแก้ปล่อยนายน้อยจำเลย
นายหมื่นฎีกาขอให้ปล่อย โจทก์ฎีกาว่านายน้อยสมคบกับนายหมื่น และฟ้องของโจทก์ลงโทษนายน้อยฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานได้
ศาลฎีกาฟังว่า นายหมื่นจำเลยใช้มีดแทงพลตำรวจสมบูรณ์ถึงตาย นายน้อยจำเลยใช้ไม้ตีพลตำรวจสุธรรม เป็นเรื่องเกิดขึ้นในปัจจุบันทันด่วน ต่างคนต่างทำโดยมิได้มีการคบคิดกันนายน้อยจึงไม่มีผิดฐานเป็นผู้สมคบกับนายหมื่นจำเลย และจะลงโทษนายน้อยจำเลยฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานไม่ได้ เพราะฟ้องของโจทก์ระบุจำเลยฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานไม่ได้ เพราะฟ้องของโจทก์ระบุว่า จำเลยสมคบกันใช้มีดแทงพลตำรวจสมบูรณ์ส่วนข้อความในฟ้องตอนต่อไปเป็นข้อความอธิบายถึงรายละเอียดของข้อความตอนแรกเมื่อไม่ได้ความว่านายน้อยสมคบกับนายหมื่นในการใช้มีดแทง และไม่ได้ความว่านายน้อยต่อสู้ขัดขวางพลตำรวจสมบูรณ์แล้วก็ลงโทษนายน้อยไม่ได้ โจทก์จะขอให้ศาลหยิบยกข้อเท็จจริงนอกฟ้องมาลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษายืน
