คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 444/2491

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เดินเหยียบย่ำต้นข้าวในนาเสียหาย เพราะลงไปเที่ยวหาหนูในนานั้น หาได้มีเจตนาโดยตรงที่จะแกล้งเหยียบย่ำทำลายต้นข้าวไม่ ดังนี้ ยังถือไม่ได้ว่าเป็นการบังอาจทำให้ทรัพย์ของผู้อื่นเสียหายตามก.ม.อาญามาตรา 324 + แต่เป็นการละเมิดในทางแพ่ง

ย่อยาว

ได้ความว่า จำเลยทั้งสองได้ลงไปหาหนูในนา ซึ่งราษฎรได้ปลูกต้นข้าวไว้เพื่อประโยชน์แก่สงฆ์วัดบ้านเขื่อน เป็นเหตุให้ต้นข้าวเสียหายจากการเหยียบย่ำของจำเลย
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.๓๒๔
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยเดินเหยียบย่ำต้นข้าวในนาเสียหาย เพราะลงไปเที่ยวหาหนูในนานั้น หาได้มีเจตนาโดยตรงที่จะแกล้งเหยียบย่ำทำลายต้นข้าวไม่ รูปคดีจึงยังชี้ไม่ได้ว่าเป็นการบังอาจทำให้ทรัพย์ของผู้อื่นเสียหายตามมาตรา ๓๒๔ ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยเป็นแต่เพียงละเมิดในทางแพ่งนั้นชอบแล้ว จึงพิพากษายืน

Share