แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มาตรา 31 แห่ง พระราชบัญญัติมาตราชั่งตวงวัด พ.ศ.2466 ซึ่งถือว่าผู้ใดผู้หนึ่ง ในกิจการต่อเนื่องกับผู้อื่นหรือในพาณิชยกิจใดๆกระทำการชั่งตวงวัดโดยใช้เครื่องชั่งเครื่องตวง เครื่องวัด หรือสิ่งใดซึ่งไม่ถูกต้องตามความประสงค์ทุกประการของ พระราชบัญญัตินี้หรือผู้ใดผู้หนึ่งมีเครื่องชั่ง เครื่องตวง เครื่องวัดดังที่กล่าวมานั้นไว้ในความกครองของตนเพื่อใช้ในกิจการต่อเนื่องกับผู้อื่นหรือในพาณิชยกิจใดๆมีความผิดนั้นหากตามข้อเท็จจริงปรากฏว่า ความผิดพลาดเกิดในตัวเครื่องชั่งเองเนื่องจากใช้มานานเพียงเท่านี้ไม่ทำให้จำเลยผู้มีเครื่องชั่งนั้นกลับมีความผิดขึ้นมาตามมาตรานี้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยประกอบการค้ามีเครื่องชั่งไว้ในครอบครองเพื่อใช้ในทางพาณิชยกิจ เครื่องชั่งนั้นไม่ถูกต้อง เมื่อชั่งสิ่งของน้ำหนักสิ่งของจะขาดไปถาดที่ใช้ไม่ใช่ถาดประจำเครื่อง ขอให้ลงโทษตาม พระราชบัญญัติมาตรา ชั่ง ตวง วัด พ.ศ.2466 มาตรา 31, 35, 38
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามกันมาให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้โจทก์ฎีกาได้เฉพาะปัญหาข้อกฎหมายแต่ตามข้อเท็จจริงปรากฏว่า เครื่องชั่งนี้แสดงน้ำหนักผิดพลาดไปบ้างสปริงอ่อนลงตามธรรมชาติเพราะใช้นาน ถาดมีน้ำหนักเที่ยงตรง แสดงว่าความผิดพลาดเกิดในตัวเครื่องชั่งเอง เนื่องจากใช้มานาน เพียงเท่านี้ไม่ทำให้จำเลยกลับมีความผิดขึ้นมาตามมาตรา 31 แห่ง พระราชบัญญัติมาตรา ชั่ง ตวง วัด พ.ศ.2466 ดังที่โจทก์ฎีกา จึงพิพากษายืน
