แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ปลัดอำเภอที่ได้รับมอบหมายจากนายอำเภอให้เป็นผู้มีอำนาจหน้าที่ทำพินัยกรรมนอกสถานที่แทนนายอำเภอ และเมื่อทำแล้วก็ไม่ต้องรายงานให้นายอำเภอทราบ เช่นนี้ ย่อมมีอำนาจทำพินัยกรรมตามแบบเอกสารฝ่ายเมืองนอกสถานที่ได้
ย่อยาว
คดีสองสำนวนนี้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้พิจารณาพิพากษารวมกัน
โจทก์ฟ้องเป็นทำนองเดียวกันว่า โจทก์ไปขอรับมรดกนายนาคที่สำนักงานที่ดินจังหวัดนนทบุรี จำเลยทั้งสองสำนวนคัดค้านว่านายนาคได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์มรดกให้จำเลยทั้งสอง พินัยกรรมที่จำเลยทั้งสองกล่าวอ้างกระทำโดยมิชอบด้วยกฎหมาย กล่าวคือนายสุวรรณปลัดอำเภอไม่มีอำนาจหน้าที่ และใช้ดวงตราประจำตำแหน่งนายอำเภอปากเกร็ดประทับในพินัยกรรมนั้น ขอให้ศาลพิพากษาว่าพินัยกรรมเป็นโมฆะ
จำเลยทั้งสองสำนวนให้การทำนองเดียวกันว่า นายสุวรรณเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่อำเภอปากเกร็ด มีอำนาจทำพินัยกรรมและใช้ดวงตราของอำเภอปากเกร็ดในการทำและประทับในพินัยกรรมได้ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว
โจทก์ฎีกาว่านายสุวรรณเป็นเพียงปลัดอำเภอและได้ทำพินัยกรรมนั้นตามเอกสารฝ่ายเมือง เมื่อได้ทำพินัยกรรมนั้นโดยไม่บอกให้นายอำเภอทราบจึงขัดกับประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๖๕๘ พินัยกรรมจึงเป็นโมฆะ พิเคราะห์แล้วเห็นว่า นายสอาดนายอำเภอได้เบิกความรับรองว่าได้มอบหมายให้นายสุวรรณเป็นผู้มีอำนาจทำพินัยกรรมแทนนายอำเภอ และนายสอาดได้มอบให้นายสุวรรณเป็นผู้มีหน้าที่ไปทำพินัยกรรมนอกสถานที่แทนนายสอาด และเมื่อไปทำมาแล้วก็ไม่ต้องรายงานให้นายสอาดทราบ เพราะถือว่านายสุวรรณเป็นผู้ไปทำแทนนายสอาดอยู่แล้ว เมื่อนายสุวรณณได้รับมอบหมายจากนายอำเภอให้มีอำนาจหน้าที่ทำพินัยกรรมนอกสถานที่ได้ดังกล่าวข้างต้นแล้ว นายสุวรรณก็เป็นผู้มีอำนาจทำพินัยกรรมหมาย ล.๑ และ ล.๒ โดยชอบ
พิพากษายืน
