แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำหน่ายแสตมป์ยาสูบปลอมมีความผิดฐานใช้แสตมป์ปลอมตามมาตรา 216
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า มีและจำหน่ายแสตมป์ยาสูบปลอมขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๑๖,๒๒๑ ริบของกลาง จำเลยให้การปฏิเสธ ต่อมาขอแก้คำให้การว่าไม่ทราบว่าเป็นของปลอม ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย ๖ เดือนตามฟ้อง แต่ให้รอการลงอาญาของกลางริบ
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา โดยผู้พิพากษาศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลฎีาเห็นว่า แสตมป์ปลอมของกลางอยู่ในความครอบครองของจำเลย และจำเลยเป็นผู้จำหน่ายให้แก่ราษฎรในตำบลแสนพันในฐานะที่จำเลยเป็นสรรพสามิตอำเภอ มีหน้าที่ในการจำหน่ายแสตมป์และได้ปฏิบัติมาเป็นเวลาตั้ง ๔ ปีแล้ว จำเลยย่อมจะรู้ดีว่าแสตมป์อย่างไรดีหรือปลอม ทั้งแสตมป์ของกลางก็มีสีสันลวดลายและเนื้อกระดาษผิดจากของจริงมา จำเลยมิได้จำหน่ายแสตมป์ปลอมไปแต่เพียงเล้กน้อย ได้จำหน่ายไปตั้งกว่า ๒,๐๐๐ บาท ไม่มีทางจะเห็นว่า จำเลยจำหน่ายโดยไม่รู้ว่าเป็นของปลอม
พิพากษายืน
