คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4115/2529

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การจะเสนอคำฟ้องต่อศาลใดต้องเป็นไปตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4 ซึ่งมีบทบัญญัติยกเว้นไว้ตามมาตรา 7 โจทก์กับจำเลยมีข้อตกลงกันเป็นหนังสือว่า หากมีข้อพิพาทเกิดขึ้นเกี่ยวกับข้อตกลงตามบันทึกส่งมอบกิจการหรือตามสัญญาแต่งตั้งตัวแทนดำเนินกิจการธนาคารโจทก์สาขากันตัง และสาขาตรัง ให้เสนอคดีต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนครซึ่งเป็นจังหวัดที่โจทก์และจำเลยที่ 2 มีภูมิลำเนาอยู่ ข้อตกลงนี้ผูกพันโจทก์ที่จะต้องเสนอคำฟ้องต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนครหรือกรุงเทพมหานคร โจทก์จะเสนอคำฟ้องต่อศาลจังหวัดตรังที่มีเขตอำนาจนอกเหนือไปจากข้อตกลงไม่ได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ เป็นผู้จัดการธนาคารโจทก์สาขากันตัง จำเลยที่ ๒ เป็นผู้จัดการสาขาตรัง ต่อมาโจทก์และจำเลยทั้งสองตกลงเลิกสัญญาตัวแทนต่อกัน โดยทำสัญญาส่งมอบกิจการ จำเลยทั้งสองยอมรับผิดชดใช้เงินเฉพาะสาขากันตังเป็นเงิน ๑๔,๑๖๙,๑๓๗.๔๖ บาท และสาขาตรังเป็นเงิน ๘๓,๖๒๔,๒๔๘.๔๑ บาทพร้อมดอกเบี้ยร้อยละ ๑๔ ภายใน ๓ ปี จนครบกำหนดจำเลยไม่สามารถชำระหนี้ให้โจทก์ได้ ขอให้บังคับจำเลยทั้งสองใช้เงินรวม ๑๕๒,๘๐๔,๕๗๐.๔๑ บาทพร้อมดอกเบี้ย
จำเลยทั้งสองให้การว่า ตามบันทึกข้อตกลงในการส่งมอบกิจการโจทก์และจำเลยได้ตกลงกันเป็นหนังสือว่า หากมีข้อพิพาทเกิดขึ้นเกี่ยวกับข้อตกลงตามบันทึก หรือตามสัญญาแต่งตั้งตัวแทนดำเนินกิจการธนาคารนครหลวงไทย จำกัด สาขากันตังและสาขาตรัง ต้องเสนอคดีต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนครโจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องคดีนี้ต่อศาลจังหวัดตรัง ฟ้องโจทก์เป็นฟ้องซ้ำและขาดอายุความแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายเบื้องต้นว่า ศาลจังหวัดตรังไม่มีอำนาจพิจารณาพิพากษา โจทก์ต้องฟ้องต่อศาลแพ่งตามข้อตกลง พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จะเสนอคำฟ้องต่อศาลใดต้องเป็นไปตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๔ ซึ่งมีบทบัญญัติยกเว้นไว้ตามมาตรา ๗ โจทก์กับจำเลยทั้งสองได้ตกลงกันเป็นหนังสือว่าหากมีข้อพิพาทเกิดขึ้นเกี่ยวกับข้อตกลงตามบันทึกข้อตกลงในการส่งมอบกิจการ หรือตามสัญญาแต่งตั้งตัวแทนดำเนินกิจการธนาคารนครหลวงไทย จำกัด สำนักงานสาขากันตัง และสำนักงานสาขาตรัง ให้เสนอคดีต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนครซึ่งเป็นจังหวัดที่โจทก์และจำเลยที่ ๒มีภูมิลำเนาอยู่ เห็นว่าข้อตกลงเช่นว่านี้เป็นอันผูกพันโจทก์ที่จะต้องเสนอคำฟ้องต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนคร หรือกรุงเทพมหานคร โจทก์จะเสนอคำฟ้องต่อศาลจังหวัดตรังซึ่งมีเขตอำนาจนอกเหนือไปจากข้อตกลงไม่ได้
พิพากษายืน

Share