คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4115/2529

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การจะเสนอคำฟ้องต่อศาลใดต้องเป็นไปตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4 ซึ่งมีบทบัญญัติยกเว้นไว้ตามมาตรา 7 โจทก์กับจำเลยมีข้อตกลงกันเป็นหนังสือว่าหากมีข้อพิพาทเกิดขึ้นเกี่ยวกับข้อตกลงตามบันทึกส่งมอบกิจการหรือตามสัญญาแต่งตั้งตัวแทนดำเนินกิจการธนาคารโจทก์สาขากันตัง และสาขาตรัง ให้เสนอคดีต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนครซึ่งเป็นจังหวัดที่โจทก์และจำเลยที่ 2 มีภูมิลำเนาอยู่ ข้อตกลงนี้ผูกพันโจทก์ที่จะต้องเสนอคำฟ้องต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนครหรือกรุงเทพมหานคร โจทก์จะเสนอคำฟ้องต่อศาลจังหวัดตรังที่มีเขตอำนาจนอกเหนือไปจากข้อตกลงไม่ได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 เป็นผู้จัดการธนาคารโจทก์สาขากันตัง จำเลยที่ 2เป็นผู้จัดการสาขาตรัง ต่อมาโจทก์และจำเลยทั้งสองตกลงเลิกสัญญาตัวแทนต่อกันโดยทำสัญญาส่งมอบกิจการ จำเลยทั้งสองยอมรับผิดชดใช้เงินเฉพาะสาขากันตังเป็นเงิน 14,169,137.46 บาท และสาขาตรังเป็นเงิน 83,624,248.41 บาทพร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 14 ภายใน 3 ปี จนครบกำหนดจำเลยไม่สามารถชำระหนี้ให้โจทก์ได้ ขอให้บังคับจำเลยทั้งสองใช้เงินรวม 152,804,570.41 บาทพร้อมดอกเบี้ย

จำเลยทั้งสองให้การว่า ตามบันทึกข้อตกลงในการส่งมอบกิจการโจทก์และจำเลยได้ตกลงกันเป็นหนังสือว่า หากมีข้อพิพาทเกิดขึ้นเกี่ยวกับข้อตกลงตามบันทึกหรือตามสัญญาแต่งตั้งตัวแทนดำเนินกิจการธนาคารนครหลวงไทย จำกัด สาขากันตังและสาขาตรัง ต้องเสนอคดีต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนครโจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องคดีนี้ต่อศาลจังหวัดตรัง ฟ้องโจทก์เป็นฟ้องซ้ำและขาดอายุความแล้ว ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายเบื้องต้นว่า ศาลจังหวัดตรังไม่มีอำนาจพิจารณาพิพากษา โจทก์ต้องฟ้องต่อศาลแพ่งตามข้อตกลง พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จะเสนอคำฟ้องต่อศาลใดต้องเป็นไปตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4 ซึ่งมีบทบัญญัติยกเว้นไว้ตามมาตรา 7 โจทก์กับจำเลยทั้งสองได้ตกลงกันเป็นหนังสือว่าหากมีข้อพิพาทเกิดขึ้นเกี่ยวกับข้อตกลงตามบันทึกข้อตกลงในการส่งมอบกิจการ หรือตามสัญญาแต่งตั้งตัวแทนดำเนินกิจการธนาคารนครหลวงไทย จำกัด สำนักงานสาขากันตัง และสำนักงานสาขาตรังให้เสนอคดีต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนครซึ่งเป็นจังหวัดที่โจทก์และจำเลยที่ 2มีภูมิลำเนาอยู่ เห็นว่าข้อตกลงเช่นว่านี้เป็นอันผูกพันโจทก์ที่จะต้องเสนอคำฟ้องต่อศาลที่มีเขตอำนาจในจังหวัดพระนคร หรือกรุงเทพมหานคร โจทก์จะเสนอคำฟ้องต่อศาลจังหวัดตรังซึ่งมีเขตอำนาจนอกเหนือไปจากข้อตกลงไม่ได้

พิพากษายืน

Share