แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยมีน้ำตาลทรายปริมาณเกิน 1,000 กิโลกรัม ไว้ในครอบครองโดยมิได้ยื่นคำขอและรับอนุญาตจากเลขาธิการหรือประธานกรรมการส่วนจังหวัด อันเป็นการฝ่าฝืน ประกาศคณะกรรมการกลางกำหนดราคาสินค้า และป้องกันการผูกขาด ฯลฯ แต่น้ำตาลทรายดังกล่าวมิใช่ทรัพย์สินซึ่งจำเลยได้ใช้หรือมีไว้เพื่อใช้ในการกระทำความผิด หรือเป็นทรัพย์ที่ได้มาโดยการกระทำความผิด ศาลจึงไม่มีอำนาจสั่งริบตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33
บทบัญญัติตามพระราชบัญญัติกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด พ.ศ.2522 มาตรา 40 เป็นเรื่องให้อำนาจศาลอันเกี่ยวกับการสั่งจ่ายเงินสินบนนำจับ และเงินรางวัลแก่ผู้จับ จากเงินสุทธิค่าขายของกลางที่ศาลมีคำสั่งริบไว้แล้ว จึงมิใช่บทบัญญัติที่ให้อำนาจศาลสั่งริบของกลาง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีน้ำตาลทรายขาวธรรมดา จำนวน ๑๖๐ กระสอบ และน้ำตาลทรายสีรำจำนวน ๒๐ กระสอบ ไว้ในครอบครองอันมีปริมาณเกินกว่า ๑,๐๐๐ กิโลกรัม โดยไม่ได้รับอนุญาตจากประธานคณะกรรมการร่วมจังหวัดชลบุรี อันเป็นการฝ่าฝืนประกาศคณะกรรมการกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด ฉบับที่ ๓๒ ลงวันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๒๓ ข้อ ๒ จำเลยทราบประกาศดังกล่าวแล้ว เหตุเกิดที่ตำบลบางปลาสร้อย อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๘, ๑๐, ๑๗, ๒๓, ๒๔, ๓๐, ๔๐, ๔๓, ๔๕ ริบของกลางและจ่ายเงินรางวัลแก่ผู้จับ
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้อง ลงโทษจำคุก ๑ ปี ปรับ ๓๕,๐๐๐ บาท โทษจำคุกให้รอไว้ ๒ ปี ของกลางคืนเจ้าของ จ่ายเงินรางวัลแก่ผู้จับ
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาเฉพาะข้อขอให้ริบของกลาง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การกระทำอันเป็นความผิดตามข้อกล่าวหาของโจทก์ได้แก่การที่จำเลยมีน้ำตาลทรายของกลางอันมีปริมาณเกินกว่า ๑,๐๐๐ กิโลกรัม ไว้ในครอบครอง โดยมิได้ยื่นคำขอและรับอนุญาตจากเลขาธิการ หรือประธานคณะกรรมการส่วนจังหวัดภายในกำหนดเวลา อันเป็นการฝ่าฝืนประกาศคณะกรรมการกลางกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด ฉบับที่ ๓๒ ลงวันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๒๓ เท่านั้น น้ำตาลทรายของกลางมิใช่ทรัพย์สินซึ่งจำเลยได้ใช้หรือมีไว้เพื่อใช้ในการกระทำความผิดหรือเป็นทรัพย์สินที่จำเลยได้มาโดยการกระทำความผิด อันศาลจะมีอำนาจริบได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓
สำหรับบทบัญญัติตามมาตรา ๔๐ แห่งพระราชบัญญัติกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด พ.ศ. ๒๕๒๒ เป็นบทบัญญัติให้อำนาจศาลเกี่ยวกับการสั่งจ่ายเงินสินบนนำจับและรางวัลแก่ผู้จับ จากเงินสุทธิค่าขายของกลางที่ศาลได้มีคำสั่งริบไว้แล้ว มิใช่บทบัญญัติให้อำนาจศาลสั่งริบของกลางในกรณีนี้ได้ อีกทั้งตามมาตรา ๔๓ แห่งพระราชบัญญัติฉบับดังกล่าวซึ่งเป็นบทกำหนดโทษผู้กระทำความผิด ก็มิได้บัญญัติให้มีการริบของกลางไว้โดยเฉพาะ
พิพากษายืน
