แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเก็บแก๊บระเบิดและกระสุนปืนได้ โดยตั้งใจจะส่งต่อเจ้าพนักงานนั้นไม่ถือว่าจำเลยมีเครื่องกระสุนปืนตามความหมายของพ.ร.บ.อาวุธปืน ไม่มีความผิด
ย่อยาว
คดีได้ความว่า จำเลยเป็นช่างฟิตประจำกองทางแขวงยะลากลับจากตรวจรถที่อำเภอเบตง รถมาเสียในระหว่างทาง จำเลยเที่ยวหาหินและไม้เพื่อรองรถ ก็ไปพบแก๊บระเบิด ๑๕ นัด กับลูกปืนพระรามหก ๒ ลูก จำเลยจึงเก็บเอามาที่พักเวลา ๒๐.๐๐ น.เศษ รุ่งขึ้นมัวรีบเย็บยางตามคำสั่งของนายช่างเสียทั้งวัน รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งก็เย็บต่ออีกครึ่งวัน ตอนบ่ายขนโต๊ะและเก้าอี้ไปเพื่อตั้งการเลี้ยงนายช่างเสีย รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งตำรวจไปค้นของหายที่บ้านจำเลย ๆ จึงนำแก๊บและกระสุนออกมาให้ตรวจ โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน พ.ศ.๒๔๗๗
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยไม่มีเจตนากระทำผิด เพราะจำเลยไม่มีความประสงค์จะเก็บของกลางรายนี้ไว้พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาไม่เห็นด้วยกับข้อวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ที่ยกเอาเรื่องเจตนาตามกฎหมายลักษณอาญา มาตรา ๔๓ มาปรับแก่คดี แต่เห็นว่าถ้าการกระทำของจำเลยเป็นการมีเครื่องกระสุนปืนหรือวัตถุระเบิดตามความใน พ.ร.บ.อาวุธปืนแล้ว จำเลยก็ต้องมีความผิด จะว่าจำเลยไม่มีเจตนาไม่ได้ ปัญหาว่าการกระทำของจำเลยจะเป็นการมีเครื่องกระสุนปืนหรือวัตถุระเบิดตามความหมายของพระราชบัญญัติอาวุธปืนหรือไม่นั้น ศาลฎีกาเห็นว่า คำว่ามีเครื่องกระสุนปืน ฯลน ตามความในมาตรา ๔ (๕) หามีความหมายถึงกับว่า ถ้าเครื่องกระสุนปืนหรือวัตถุระเบิดอยู่ในความควบคุมของใครแล้ว ต้องถือว่าผู้นั้นมีเครื่องกระสุนปืน ฯลฯ ไม่ หากกฎหมายประสงค์เช่นนี้ก็คงใช้คำว่าควบคุมแทนคำว่า มีตามปรกติมีความหมายไปในทางที่เป็นเจ้าของ แต่ที่คำอธิบายใช้คำว่ามี หมายถึงการตกอยู่ในความควบคุมนั้นก็ประสงค์เพียงให้คำว่า “มี” มีความหมายในนัยที่กว้างขึ้นเท่านั้น คดีนี้จะถือว่าการกระทำของจำเลยเป็นการมีเครื่องกระสุนปืน ฯลฯ ยังไม่ได้ เพราะจำเลยเป็นแต่เก็บมาเพื่อนำส่งให้แก่เจ้าหน้าที่ ไม่ใช่จำเลยเก็บมาเพื่อเอาไว้เป็นของตน หรือเพื่อถือประโยชน์จากวัตถุนั้น จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
