แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การเช่าที่ไม่มีกำหนดเวลา ผู้ให้เช่าบอกเลิกสัญญาเช่าตั้งแต่วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2500 อันเป็นระยะเมื่อสุดระยะเวลาอันเป็นกำหนดชำระค่าเช่าของเดือนที่ล่วงแล้ว และยังฟ้องต่อศาลเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2500 ถือว่า ได้บอกเลิกสัญญาครบถ้วนตาม ป.พ.พ. มาตรา 566
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากห้องพิพาท จำเลยต่อสู้ว่า เช่าเพื่ออยู่อาศัยโจทก์ไม่มีสิทธิฟ้อง
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวารและให้ใช้ค่าเสียหาย เดือนละ ๑๒ บาท
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า สัญญาเช่าสิ้นอายุจำเลยยังคงอยู่ต่อไปและเสียค่าเช่า ถือได้ว่าเป็นการเช่าโดยไม่มีกำหนดเวลาโจทก์ได้บอกเลิกการเช่ากับจำเลยตั้งแต่วันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๐๐ อันเป็นขณะเมื่อสุดระยะเวลาอันเป็นกำหนดชำระค่าเช่าของเดือนที่ล่วงแล้ว โจทก์ฟ้องคดีนี้เมื่อวันที่ ๑๑ มีนาคา ๒๕๐๐ ถือว่า ได้บอกเลิกสัญญาเช่าถูกต้องครบถ้วนตามมาตรา ๕๖๖ แล้ว
พิพากษายืน
