แหล่งที่มา : สำนักวิชาการ
ย่อสั้น
แม้ผู้ร้องจะยื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางภายในกำหนดระยะเวลาตาม ป.อ. มาตรา 36 แต่การที่ผู้ร้องพิมพ์หมายเลขทะเบียนรถยนต์บรรทุกของกลางในคำร้องผิดพลาด เป็นเหตุให้ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งยกคำร้องนั้น เป็นความผิดของผู้ร้องเองไม่อาจถือว่ามีพฤติการณ์พิเศษที่จะขยายระยะเวลายื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางให้แก่ผู้ร้องได้ ทั้งระยะเวลาขอคืนทรัพย์สินที่ศาลมีคำสั่งริบตาม ป.อ. มาตรา 36 ไม่อาจขยายออกไปเป็น 5 ปี ตาม ป.อ. มาตรา 98 (4) ซึ่งเป็นอายุความล่วงเลยการลงโทษสำหรับจำเลยผู้ที่ยังไม่ได้รับโทษตามคำพิพากษาถึงที่สุดได้ การที่ผู้ร้องยื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางใหม่เมื่อพ้นกำหนด 1 ปี นับแต่วันคำพิพากษาถึงที่สุดจึงเกินกำหนดระยะเวลาตาม ป.อ. มาตรา 36
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องจากศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 57, 91 พระราชบัญญัติทางหลวง พ.ศ.2535 มาตรา 61, 73 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33, 91 ริบรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน 82-0761 สระบุรี และรถพ่วงหมายเลขทะเบียน 82-0906 สระบุรี ของกลาง
ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าของรถยนต์บรรทุกของกลางที่ศาลสั่งให้ริบและมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วยในการกระทำความผิดของจำเลย ขอให้สั่งคืนรถยนต์บรรทุกของกลางแก่ผู้ร้อง
ศาลชั้นต้นตรวจคำร้องแล้ว มีคำสั่งให้ยกคำร้อง
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังยุติว่า เมื่อวันที่ 15 มกราคม 2542 ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 57, 91 พระราชบัญญัติทางหลวง พ.ศ.2535 มาตรา 61, 73 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33, 91 ริบรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน 82-0761 สระบุรี และรถพ่วงหมายเลขทะเบียน 82-0906 สระบุรี ของกลาง อันเป็นทรัพย์สินซึ่งจำเลยได้ใช้ในการกระทำความผิด คดีถึงที่สุดตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น วันที่ 28 กันยายน 2542 ผู้ร้องยื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลาง ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งยกคำร้องเนื่องจากตามคำร้องผู้ร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน 80-0761 สระบุรี ซึ่งเป็นคนละคันกับรถยนต์บรรทุกของกลาง วันที่ 12 ตุลาคม 2543 ผู้ร้องยื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางเป็นคดีนี้ซึ่งพ้นกำหนด 1 ปี นับแต่วันคำพิพากษาถึงที่สุด ปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาของผู้ร้องมีว่า ผู้ร้องยื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางในกำหนดหรือไม่ ผู้ร้องฎีกาปัญหาข้อนี้ว่าผู้ร้องเคยยื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางภายในกำหนดระยะเวลาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36 แต่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องเนื่องจากผู้ร้องพิมพ์หมายเลขทะเบียนรถยนต์บรรทุกของกลางในคำร้องผิดพลาดเป็นหมายเลขทะเบียน 80-0761 สระบุรี กรณีถือว่าเป็นพฤติการณ์พิเศษ อายุความจึงต้องขยายออกไปเป็น 5 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 98 (4) เห็นว่า แม้ผู้ร้องเคยยื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางภายในกำหนดระยะเวลาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36 แต่การที่ผู้ร้องพิมพ์หมายเลขทะเบียนรถยนต์บรรทุกของกลางในคำร้องผิดพลาดเป็นเหตุให้ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งยกคำร้องนั้น เป็นความผิดของผู้ร้องเองไม่อาจถือว่ามีพฤติการณ์พิเศษที่จะขยายระยะเวลายื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางให้แก่ผู้ร้องได้ ทั้งระยะเวลาการขอคืนทรัพย์สินที่ศาลมีคำสั่งริบตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36 ไม่อาจขยายออกไปเป็น 5 ปีตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 98 (4) ซึ่งเป็นอายุความล่วงเลยการลงโทษสำหรับจำเลยผู้ที่ยังไม่ได้รับโทษตามคำพิพากษาถึงที่สุดได้ การที่ผู้ร้องยื่นคำร้องขอคืนรถยนต์บรรทุกของกลางใหม่เมื่อพ้นกำหนด 1 ปี นับแต่วันคำพิพากษาถึงที่สุด จึงเกินกำหนดระยะเวลาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36 ฎีกาของผู้ร้องฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน
