คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 394/2489

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ในคดีลักทรัพย์ โจทก์ไม่จำเป็นต้องบรรยายฟ้องว่า จับจำเลยได้ที่ไหน เวลาใด
ในคดีลักทรัพย์ แม้ทางพิจารณาจะปรากฏว่าจับจำเลยได้ผิดจากวันที่กล่าวไว้ในฟ้องไปวันหนึ่ง ก็ไม่เป็นเหตุให้ยกฟ้อง เพราะไม่ใช่ข้อสำคัญอันจะทำให้จำเลยเสียเปรียบหรือหลงข้อต่อสู้

ย่อยาว

โจทก์บรรยายฟ้องว่า คืนวันที่ 8 มิถุนายน 2488 จำเลยกับพวกอื่นอีกคนหนึ่งซึ่งตายไปแล้ว บังอาจสมคบกันลักโคของนายเจิ่นยาทรัพย์ไป ครั้นวันที่ 10 มิถุนายน 2488 จับจำเลยได้พร้อมด้วยโคของกลาง ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 293

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยตามฟ้อง

จำเลยฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า

1. ฟ้องโจทก์ไม่ได้กล่าวว่าจับจำเลยได้ที่ไหน เวลาใด

2. ในฟ้องว่า จับจำเลยพร้อมกับโคได้ในวันที่ 10 แต่พยานโจทก์ว่า จับได้วันที่ 9 ต้องถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง ต้องยกฟ้องโจทก์

ศาลฎีกาเห็นว่า ฎีกาข้อ 1 ตามกฎหมายไม่จำเป็นที่โจทก์จะต้องกล่าวในฟ้อง และการกล่าวหรือไม่กล่าวความข้อนี้ในฟ้อง ไม่ทำให้จำเลยต้องเสียเปรียบในการต่อสู้คดีแต่อย่างใด ส่วนในข้อ 2 นั้น แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่า จับจำเลยได้ผิดจากวันที่กล่าวในฟ้องไปวันหนึ่ง ก็ไม่เป็นเหตุให้ยกฟ้อง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 และในข้อที่ผิดวันนี้ไม่ใช่ข้อสำคัญอันจะทำให้จำเลยเสียเปรียบหรือหลงข้อต่อสู้แต่อย่างใด จึงพิพากษายืนตาม

Share