แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่เด็กชาย ส. อายุ 10 ปี ใช้ก้อนอิฐขว้างเด็กชาย ธ.อายุ 9 ปี ได้รับบาดเจ็บลับหลังบิดามารดาของตนเป็นพฤติการณ์ที่บิดามารดาของเด็กชาย ส.ไม่อาจคาดคิดหรือควรคิดได้ว่า เด็กชาย ส. จะกระทำเช่นนั้น เป็นการกระทำที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญและเหลือวิสัยที่บิดามารดาของเด็กชาย ส.จะใช้ความระมัดระวังได้ บิดามารดาของเด็กชาย ส. จึงไม่ต้องรับผิดในผลแห่งการกระทำละเมิดของเด็กชาย ส.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นผู้แทนโดยชอบธรรมของเด็กชายธีระพงษ์ พุ่มทอง อายุ ๙ ปี จำเลยทั้งสองเป็นบิดามารดาของเด็กชายสุเทพหรือหมู แท่งทอง อายุ๑๐ ปี เมื่อวันที่ ๒๗ สิงหาคม ๒๕๒๕ เด็กชายสุเทพหรือหมู แท่งทอง ได้ใช้ก้อนหินขว้างปาถูกบริเวณศีรษะของเด็กชายธีระพงษ์ พุ่มทอง มีบาดแผลกระโหลกศีรษะยุบถึงสลบ สิ้นค่ารักษาประมาณ ๒๐,๐๐๐ บาท จนบัดนี้ยังไม่หายเป็นปกติโดยจำเลยทั้งสองซึ่งเป็นบิดามารดามิได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลปล่อยปละละเลยจนเป็นเหตุให้เด็กชายสุเทพกระทำละเมิด โจทก์ขอเรียกค่าสินไหมทดแทน ๒๕,๐๐๐ บาท ขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันชดใช้เงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ย
จำเลยทั้งสองให้การว่า จำเลยที่ ๑ ไม่มีหน้าที่ดูแลเด็กชายสุเทพเพราะมิได้จดทะเบียนสมรสกับจำเลยที่ ๒ ซึ่งเป็นมารดาเด็กชายสุเทพ จำเลยที่ ๒ ได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลเด็กชายสุเทพแล้วแต่เป็นเหตุเหลือวิสัย เพราะเด็กชายสุเทพขว้างงูในกอพง บังเอิญก้อนหินไปถูกศีรษะเด็กชายธีระพงษ์ที่นั่งเล่นบริเวณกอพง จำเลยที่ ๒ ไม่อาจรู้ล่วงหน้าหรือป้องกันได้ เป็นเหตุเหลือวิสัย จึงไม่ต้องรับผิด ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม ค่าเสียหายบรรยายไม่แน่นอน ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ ๒๕,๐๐๐ บาทพร้อมดอกเบี้ย
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า เด็กชายสุเทพ แท่งทอง บุตรของจำเลยทั้งสองได้ใช้ก้อนอิฐขว้างไปถูกเด็กชายธีระพงษ์ พุ่มทอง ได้รับบาดเจ็บ แล้ววินิจฉัยข้อกฎหมายว่า ตามพฤติการณ์ที่เด็กชายสุเทพกระทำดังกล่าวเป็นการกระทำลับหลังจำเลยทั้งสอง จึงเป็นพฤติการณ์ที่จำเลยทั้งสองไม่อาจคาดคิดหรือควรคิดได้ว่า เด็กชายสุเทพจะกระทำเช่นนั้นต่อบุคคลอื่น เป็นการกระทำที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญและเหลือวิสัยที่จำเลยทั้งสองจะระมัดระวังได้จำเลยทั้งสองไม่ต้องรับผิด
พิพากษายืน
