คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 390/2489

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จงใจแจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงานทำให้เขาต้องถูกกักขังนั้นเป็นการละเมิด ต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน

ย่อยาว

คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาห้ามไม่ได้จำเลยเข้าไปหรือจอดเรือที่ท่าและที่ดินรายพิพาท และให้จำเลยที่ ๑ ใช้ค่าสินไหมทดแทนในการที่โจทก์ต้องถูกเจ้าพนักงานสอบสวนกักขังโดนจำเลยไปร้องเรียนเท็จหาว่าโจทก์กระทำผิดทางอาญา ให้แก่โจทก์ด้วย
จำเลยอุทธรณ์และฎีกาในปัญหาเรื่องค่าสินไหมทดแทนที่ศาลชั้นต้นชี้ขาดนี้ต่อมา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อที่จำเลยฎีกาว่าจำเลยไม่มีความผิดอย่างใด เหตุใดศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์จีงพิพากษาให้ใช่ค่าสินใหมทดแทนนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้มีเหตุผลและหลักฐานว่าเชื่อว่า จำเลยที่ ๑ จงใจแจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงาน เป็นเหตุให้เจ้าพนักงานจับโจทก์ไปกักขังสอบสวน เป้นการละเมิดต่อโจทก์ ชอบที่จะต้องให้ค่าสินใหมทดแทนให้แก่โจทก์ตาม ป.ม.แพ่ง มาตรา ๔๒๐ จีงพิพากษายืน

Share