แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
เมื่อ ม. กับผู้เสียหายตกลงกันไม่นำเช็คพิพาทซึ่งจำเลยเป็นผู้ลงลายมือชื่อสั่งจ่าย ไปขึ้นเงินในวันที่เช็คพิพาทถึงกำหนดชำระโดยผู้เสียหายรับเอาเช็คฉบับของ ม. ไว้แทนเช็คพิพาทซึ่งมีจำนวนเงินเท่ากันและเมื่อถึงกำหนดผู้เสียหายก็นำเช็คของ ม. ไปขึ้นเงินจากธนาคาร ดังนี้ แสดงว่า ผู้เสียหายได้ตกลงเปลี่ยนตัวลูกหนี้และยอมรับเอาเช็คของ ม. แทนเช็คพิพาท อันเป็นการแปลงหนี้ใหม่ด้วยการเปลี่ยนตัวลูกหนี้และเช็คด้วย ตาม ป.พ.พ. มาตรา 350เช็คพิพาทจึงถูกยกเลิกไป แม้ผู้เสียหายจะนำเช็คพิพาทไปขึ้นเงินและธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน จำเลยก็ไม่มีความผิดตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คฯ.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามฟ้อง จำคุก 4 เดือน
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีการวินิจฉัยว่า “พิเคราะห์แล้ว ที่โจทก์ฎีกาว่าพยานหลักฐานโจทก์รับฟังได้แน่ชัดว่า จำเลยได้กระทำผิดตามฟ้องโจทก์นั้น เห็นว่า เช็คตามเอกสารหมาย จ.1 มีจำเลยเป็นผู้ลงลายมือชื่อผู้สั่งจ่าย ลงวันที่ 6 กันยายน 2527 จำนวนเงิน 40,000 บาทได้ความจากคำเบิกความของนายเกรียงศักดิ์ วราพฤกษ์ ผู้เสียหายว่าก่อนถึงวันที่ 6 กันยายน 2527 นางมณีรัตน์ได้ไปขอผู้เสียหายไม่ให้นำเช็คเอกสารหมาย จ.1 ไปขึ้นเงินในวันที่เช็คถึงกำหนด โดยนางมณีรัตน์ได้ออกเช็คให้ผู้เสียหาย 1 ฉบับ ลงวันที่ 6 ตุลาคม 2527จำนวนเงิน 40,000 บาท แทนเช็คเอกสารหมาย จ.1 ต่อมาเมื่อเช็คถึงกำหนด ผู้เสียหายได้นำเช็คของนางมณีรัตน์ไปขึ้นเงินจากธนาคารธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงิน ต่อมาในวันที่ 12 พฤศจิกายน 2527ผู้เสียหายจึงนำเช็คเอกสารหมาย จ.1 ไปขึ้นเงิน แต่ธนาคารได้ปฏิเสธการจ่ายเงิน ผู้เสียหายติดต่อจำเลยแต่จำเลยบอกให้ผู้เสียหายไปขอรับเงินจากนางมณีรัตน์ ดังนี้ เมื่อนางมณีรัตน์กับผู้เสียหายตกลงกันไม่นำเช็คเอกสารหมาย จ.1 ไปขึ้นเงินในวันที่เช็คดังกล่าวมีกำหนดชำระ โดยผู้เสียหายได้ยอกรับเอาเช็คฉบับของนางมณีรัตน์ไว้แทนเช็คเอกสารหมาย จ.1 ซึ่งมีจำนวนเงินเท่ากับเช็คเอกสารหมายจ.1 ลงวันที่ 6 ตุลาคม 2527 และเมื่อถึงกำหนด ผู้เสียหายก็นำเช็คของนางมณีรัตน์ไปขึ้นเงินจากธนาคารแสดงว่าผู้เสียหายได้ตกลงเปลี่ยนตัวลูกหนี้และยอมรับเอาเช็คของนางมณีรัตน์แทนเช็คเอกสารหมายจ.1 แล้ว เป็นการแปลงหนี้ใหม่ด้วยการเปลี่ยนตัวลูกหนี้และเช็คด้วยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 350 และเช็คเอกสารหมายจ.1 จึงถูกยกเลิกไป จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดตามเช็คเอกสารหมาย จ.1ต่อไป แม้ต่อมาผู้เสียหายได้นำเช็คเอกสารหมาย จ.1 ไปขึ้นเงินและธนาคารตามเช็คได้ปฏิเสธการจ่ายเงิน จำเลยก็ไม่มีความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คตามที่โจทก์ฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง ศาลฎีกาเห็นด้วยในผล ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน.
