แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปักรั้วล้ำทางหลวง จำเลยไม่ปฏิเสธ แต่อ้างว่าที่ตอนพิพาทไม่ใช่ทางหลวง ดังนี้ไม่มีประเด็นเรื่องวันกระทำผิด. ฟ้องว่าจำเลยกั้นรั้ววันที่ 15 ธันวาคม พยานโจทก์ได้ความเพียงว่าจำเลยกั้นรั้วเดือนธันวาคม ไม่ระบุวันที่เท่าใด แต่จำเลยรับว่าได้กั้นรั้วจึงลงโทษได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปักรั้วล้ำทางหลวงกำนันได้สั่งให้รื้อ จำเลยบังอาจขัดขืน จำเลยให้การว่าปักรั้วในที่ดินของจำเลย ไม่ใช่ทางสาธารณะ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๓๓๖(๒) ส่วนข้อหาฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานให้ยก.
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ โดยเห็นว่าโจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันที่ ๑๕ ธันวาคม ๒๔๘๓ จำเลยรับเพียงว่าได้กั้นรั้วในเดือนธันวามคมไม่แน่ว่าวันใด ซึ่งอาจไม่ใช่วันที่โจทก์ฟ้องก็ได้ จึงต้องถือว่าโจทก์นำสืบวันกระทำผิดไม่ได้ดังฟ้อง พิพากษากลับให้ยกฟ้อง.
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้จำเลยมิได้ต่อสู้ว่าไม่ได้กั้นรั้วรายพิพาท หากต่อสู้แต่ว่าไม่ใช่ทางสาธารณะ เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษา จำเลยก็มิได้อุทธรณ์คัดค้านในเรื่องวันกระทำผิด เมื่อปรากฏว่าจำเลยกั้นรั้วปิดทางสาธารณะจริงก็ควรลงโทษได้ จำเลยมิได้เสียเปรียบในการต่อสู้คดีอย่างใด ทั้งโจทก์ก็สืบได้ว่าจำเลยกั้นรั้วในเดือนธันวาคมนั้นเอง ซึ่งจำเลยก็รับอยู่ว่าได้กั้นจริง จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ให้ปรับจำเลยตามศาลชั้นต้น.
