แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
วิวาทกัน ปรากฎตัวผู้ทำบาดเจ็บศาลลงโทษผู้นั้นตาม ม.254 ถ้าไม่ปรากฎตัว ศาลลงโทษตาม ม.335 ปัญหากฎหมาย
ย่อยาว
ได้ความว่า นายเย็นจำเลยกับพวกนายโทนจำเลยได้เกิดเปนปากเสียงจะวิวาทกันขึ้นมีผู้ห้ามไว้จึงเลิกกันไป ต่อมานายโทนกับพวกถืออาวุธวิ่งตามไป นายสายจำเลยเอามีดฟันนายเย็น นายโทนเอาไม้ตีนายเย็น นายเลี่ยมตีซ้ำ นายเย็นต่อสู้เอาบ้าง ปรากฎว่านายเลี่ยมมีแผลฟกบวมที่หน้าผาก นายสายมีแผลซ้ำโลหิตซับ นายเย็นมีแผลแตกและช้ำบวม บานโทนมีแผลแตกและช้ำบวก ๗ แห่ง บาดแผลไม่สาหัสดังนี้
ศาลเดิมตัดสินลงโทษจำเลยทุกคนตามมาตรา ๒๕๔ ให้จำคุกคนละ ๖ เดือน
นายเย็นคนเดียวอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าจำเลยทุกคนมีผิดตามมาตรา ๓๓๕ ข้อ ๖-๑๔ จำคุกคนละ ๑๐ วัน
ศาลฎีกาตัดสินแก้ว่า ความที่โจทก์ฟ้องนั้นควรรับฟ้องได้ตามฎีกาที่ ๑๑๔๑/๒๔๖๒ เรื่องนี้ได้ความว่านายเย็น นายจิตร์เอาไม้ตีนายโทนมีบาดเจ็บที่ศีร์ษะ ๑ แห่ง นอกนั้นมีรอยถูกทำร้ายไม่บาดเจ็บ จึงลงโทษนายเย็นตามมาตรา ๓๓๕ ข้อ ๖-๑๔ เพราะไม่ปรากฎว่านายเย็นทำร้ายนายโทนตรงไหน ส่วนนายโทน นายเลี่ยมเอาไม้ตีนายเย็นไม่ถึงบาดเจ็บ มีผิดตามมาตรา ๓๓๕ ข้อ ๖-๑๔ นายสายเอามีดฟันนายเย็นถึงบางเจ็บ มีผิดตามมาตรา ๒๕๔ ให้ลงโทษจำเลยตามศาลเดิมกำหนดไว้
