แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่โจทก์ฟ้องอ้างวันที่จำเลยกระทำผิดคลาดเคลื่อนและมาร้องขอแก้ในระหว่างพิจารณาในคดีนั้น เมื่อมิได้ทำให้จำเลยหลงต่อสู้แล้ว ศาลย่อมอนุญาตให้แก้ฟ้องได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า เมื่อวันที่ ๑ สิงหาคม ๒๔๙๓ เวลากลางวัน จำเลยบังอาจมีกันชาก ๑ ห่อไว้ในครอบครอง โดยมิได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.กันชา ๒๔๗๗ มาตรา ๗,๑๐
จำเลยให้การปฏิเสธข้อหา ต่อสู้ว่า กันชาของกลางมิใช่ของจำเลย และไม่ได้จับได้จากจำเลย
เมื่อศาลชั้นต้นสืบพยานโจทก์ได้ ๒ ปาก โจทก์ยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องว่าเกิดเหตุเป็นวันที่ ๓๑ กรกฎาคม
ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นการแก้ฟ้องคำให้การพยานซึ่งได้สืบไปแล้ว ๒ ปาก ทำให้จำเลยเสียเปรียบ ไม่อนุญาตแล้วพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาต่อไป แล้วพิพากษาใหม่
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อได้พิเคราะห์คำให้การต่อสู้คดีของจำเลยแล้ว เห็นว่ามิได้ทำให้จำเลยหลงต่อสู้แต่ประการใดศาลอุทธรณ์ชี้ขาดให้แก้ได้ ชอบแล้ว พิพากษายืน
