แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เสียหายกับจำเลยได้ติดต่อซื้อขายข้าวเปลือกกันมาก่อนหลายปี ผู้เสียหายเคยไปเอาข้าวเปลือกจากจำเลยมาก่อนแล้วชำระเงินในภายหลัง บางครั้งผู้เสียหายก็ให้เงินจำเลยไปก่อนแล้วไปเอาข้าวเปลือกในภายหลัง วันเกิดเหตุจำเลยไปบอกขายข้าวเปลือก 10 เกวียนให้แก่ผู้เสียหาย และขอรับเงินล่วงหน้าไปก่อน ซึ่งผู้เสียหายได้จ่ายเงินล่วงหน้าให้แก่จำเลยไป 20,000 บาท โดยยังไม่ได้ตกลงราคาและจำเลยไม่ได้บอกว่ามีข้าวเปลือกอยู่แล้วพฤติการณ์ระหว่างผู้เสียหายกับจำเลยเป็นการปฏิบัติต่อกันตามปกติในการซื้อขายข้าวเปลือก แม้ต่อมาจำเลยไม่มีข้าวเปลือกขายให้แก่ผู้เสียหายภายในกำหนดเวลาที่ตกลงกันและไม่อาจคืนเงินที่รับมาให้แก่ผู้เสียหายได้ ก็เป็นเรื่องที่จำเลยไม่ปฏิบัติตามสัญญาที่ให้ไว้แก่ผู้เสียหายเท่านั้น การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นความผิดฐานฉ้อโกง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยโดยทุจริตบังอาจหลอกลวงนายเนี้ยผู้เสียหายด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จว่า จำเลยมีข้าวเปลือก๑๐ เกวียนมาขายให้ในราคา ๒๐,๐๐๐ บาท และขอรับเงินจำนวนดังกล่าวไปก่อน ความจริงจำเลยไม่มีข้าวเปลือกและไม่มีเจตนาจะขายข้าวเปลือกดังกล่าวแก่ผู้เสียหาย และโดยการหลอกลวงดังว่านั้นเป็นเหตุให้ผู้เสียหายหลงเชื่อมอบเงิน ๒๐,๐๐๐ บาท ให้จำเลยรับไป ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๔๑ และให้จำเลยใช้เงินจำนวน ๒๐,๐๐๐ บาทคืนผู้เสียหาย
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๔๑ ให้จำคุก ๒ เดือน ให้จำเลยคืนเงิน ๒๐,๐๐๐ บาท แก่ผู้เสียหาย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในวันเกิดเหตุจำเลยได้ไปที่บ้านผู้เสียหายบอกขายข้าวเปลือกให้ ๑๐ เกวียน และขอรับเงินล่วงหน้าไปก่อน ผู้เสียหายได้จ่ายเงินล่วงหน้าให้จำเลยไป ๒๐,๐๐๐ บาท เห็นว่าก่อนเกิดเหตุผู้เสียหายกับจำเลยเคยติดต่อค้าขายกันมาก่อนหลายปี จำเลยบอกขายข้าวเปลือกให้ ๑๐ เกวียน ก็ยังไม่ได้ตกลงราคากันโดยจำเลยว่าขายตามราคาข้าวเปลือกในท้องตลาด ขณะที่จำเลยบอกขายข้าวเปลือกให้ผู้เสียหายนั้น จำเลยไม่ได้บอกผู้เสียหายว่าจำเลยมีข้าวเปลือกอยู่แล้ว ราคาที่จะซื้อขายกันเกวียนละเท่าใดผู้เสียหายก็ว่ายังไม่ได้ตกลงกัน เป็นแต่จำเลยบอกผู้เสียหายว่าขอรับเงินล่วงหน้าไปก่อนเท่านั้น และก่อน ๆ นี้ก็ปรากฏว่าในการซื้อขายข้าวเปลือกระหว่างผู้เสียหายกับจำเลย ผู้เสียหายเคยไปเอาข้าวเปลือกจากจำเลยมาก่อนแล้วชำระเงินให้จำเลยในภายหลังบางครั้งผู้เสียหายก็ให้เงินจำเลยไปก่อนแล้วไปเอาข้าวเปลือกในภายหลัง พฤติการณ์ระหว่างผู้เสียหายกับจำเลยเป็นการปฏิบัติต่อกันตามปกติในการซื้อขายข้าวเปลือก ส่วนที่จำเลยปฏิเสธว่าจำเลยไม่ได้รับเงินจากผู้เสียหายและตามคำเบิกความของนายซอว่าจำเลยได้รับว่าเป็นหนี้ผู้เสียหายจริงแต่จำเลยได้ชำระให้ผู้เสียหายหมดแล้วและยอมชดใช้ให้ผู้เสียหายเป็นเงิน ๓,๐๐๐ บาท นั้น เป็นเรื่องเกิดขึ้นภายหลังที่ผู้เสียหายมอบเงินให้จำเลยแล้ว การที่จำเลยไม่มีข้าวเปลือกขายให้แก่ผู้เสียหายภายในกำหนดเวลาที่จำเลยตกลงไว้ และไม่อาจคืนเงินที่รับมาให้แก่ผู้เสียหายได้ ก็เป็นเรื่องที่จำเลยไม่ปฏิบัติตามสัญญาที่ให้ไว้แก่ผู้เสียหายเท่านั้น การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นความผิดฐานฉ้อโกง
พิพากษายืน
