แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานกักตุนสินค้าควบคุม.ตามมาตรา 30 แห่งพระราชบัญญัติกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด พ.ศ.2522เป็นเรื่องมีสินค้าควบคุมไว้ในความครอบครองเกินปริมาณที่กำหนดไว้ในประกาศของคณะกรรมการตามมาตรา 24 (14)จำเลยมีน้ำตาลทรายขาวบริสุทธิ์ซึ่งเป็นสินค้าควบคุมไว้เกินกำหนด จำเลยจึงมีความผิดตามมาตรา 30, 45 ด้วยแต่เป็นการกระทำผิดกรรมเดียวกับความผิดฐานมีสินค้าควบคุมไว้ในครอบครองเกินปริมาณที่กำหนดโดยไม่ขออนุญาตตามมาตรา 24 (14), 43
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจมีน้ำตาลทรายขาวบริสุทธิ์อันเป็นสินค้าควบคุมไว้ในครอบครองเกินกว่า ๑,๐๐๐ กิโลกรัมโดยมิได้ยื่นขออนุญาตหรือได้รับอนุญาตจากเลขาธิการคณะกรรมการกลางกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาดหรือเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจภายในกำหนด อันเป็นการฝ่าฝืนประกาศของคณะกรรมการกลางฯ ฉบับที่ ๓๒ พ.ศ. ๒๕๒๓ เรื่องกำหนดมาตรการเพื่อป้องกันการกักตุนสินค้าควบคุมลงวันที่ ๒๙ กรกฎาคม ๒๕๒๓ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาดพ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๘, ๒๓, ๒๔, ๒๖, ๓๐, ๔๐, ๔๓, ๔๕ และสั่งจ่ายเงินรางวัลแก่ผู้จับตามกฎหมาย
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๒๔(๑๔),๔๓ ลงโทษปรับ ๑๐,๐๐๐ บาท ให้จ่ายเงินรางวัลแก่ผู้จับร้อยละ ๓๐ ของเงินค่าปรับที่ได้ชำระต่อศาล ยกฟ้องข้อหากักตุนสินค้าควบคุม
โจทก์ จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ คืนเงินค่าปรับให้แก่จำเลย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยทราบประกาศของคณะกรรมการกลางฯ ฉบับที่ ๓๒ ซึ่งกำหนดให้ผู้มีน้ำตาลทรายขาวน้ำตาลทรายขาวบริสุทธิ์ เกิน ๑,๐๐๐ กิโลกรัม ขออนุญาตมีไว้ในครอบครองแล้วเมื่อจำเลยไม่ขออนุญาตภายในกำหนดจึงต้องมีความผิดดังที่ศาลชั้นต้นวินิจฉัยแล้ววินิจฉัยต่อไปอีกว่า ความผิดฐานกักตุนสินค้าควบคุมตามมาตรา ๓๐ นั้นเป็นเรื่องมีสินค้าควบคุมไว้ในความครอบครองเกินปริมาณที่กำหนดไว้ในประกาศของคณะกรรมการตามมาตรา ๒๔(๑๔) ฉะนั้น เมื่อฟังว่าจำเลยมีน้ำตาลทรายขาวบริสุทธิ์ซึ่งเป็นสินค้าควบคุมไว้เกินกำหนดจำเลยจึงมีความผิดตามมาตรา ๓๐, ๔๕ นี้ด้วย แต่เป็นการกระทำผิดกรรมเดียวกับความผิดตามมาตรา ๒๔(๑๔), ๔๓
พิพากษากลับเป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติกำหนดราคาสินค้าและป้องกันการผูกขาด พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๒๔(๑๔),๓๐, ๔๓, ๔๕ ลงโทษตามมาตรา ๔๕ ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุดส่วนกำหนดโทษและเงินรางวัลแก่ผู้จับให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
