คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 349/2474

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

อย่างไรเรียกว่าสมคบกัน ผู้ที่สมคบกันไปเพื่อทำร้ายเขา แม้บางคนจะมิได้ลงมือทำร้ายเขาก็ดี ก็มีผิดฐานเป็นตัวการด้วยกัน

ย่อยาว

ได้ความว่า อ.ไปหานายหวังจำเลย พบจำเลยทั้ง ๓ กำลังเลี้ยงสุรากัน แล้ว อ.ลากลับแลบอกว่าจะไปหา ท. จำเลย
ทั้ง ๓ ได้เดิรตาม อ.ไป นายหวังถือมีดไปด้วยเมื่อไปถึงบ้าน ท.ๆ จึงออกมาเชื้อเชิญให้ อ.เข้าไปในโรง ส่วนจำเลย
ทั้ง ๓ ยืนซุ่มอยู่ใต้ ต้นไม้ห่างประตูบ้าน ท.๑ วาเศษ พอ ท.หันหลังกลับเข้าโรง นายหวังวิ่งเข้าฟัน ท.๑ ที แล้วจำเลย
ทั้ง ๓ ก็หนีไปดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยทั้ง ๓ สมคบกันทำร้าย ท.บาดเจ็บสาหัสมีผิดตาม ม.๒๕๖
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า นายหวังจำเลยผู้เดียวมีผิดตาม ม.๒๕๖ ส่วนจำเลยอีก ๒ คนหาได้ลงมือช่วยเหลือด้วยไม่ แลโจทก์ก็สืบไม่ได้ว่าจำเลยอีก ๒ คนนั้นได้สมคบกับนายหวังมาทำร้าย ท.จึงให้ปล่อยจำเลย ๒ คนนั้นไป
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามพฤติการณ์ของจำเลยฟังได้ว่า จำเลยทั้ง ๓ สมคบกันมาทำร้าย ท. เพราะจำเลยตั้งใจมาที่โรง ท.ด้วยกัน แลซุ่มอยู่ในที่ ๆ พอจะช่วยเหลือกันได้ เมื่อนายหวังฟัน ท.แล้ว นายหวังวิ่งหนี นายเหลิมนายจันก็วิ่งตามไปด้วย แม้นายหวังผู้เดียวเป็นผู้ฟัน ท.ก็ดี นายเหลิม นายจันก็ย่อมมีผิดฐานเป็นตัวการด้วยกับนายหวัง จึงตัดสินลงโทษ นายเหลิม นายจันจำเลยตามศาลเดิม

Share