แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกระทำชำเราผู้เสียหายอายุ 9 ปี อวัยวะเพศของจำเลยเพียงเข้าไปจ่อดันอยู่ที่อวัยวะเพศของผู้เสียหายแล้วจำเลยก็สำเร็จความใคร่ อวัยวะเพศของจำเลยยังไม่ล่วงล้ำเข้าไปในอวัยวะเพศของผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเรา หาใช่จำเลยเจตนาเพียงกระทำอนาจารแก่ผู้เสียหายไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจชำเราเด็กหญิงทัศนีย์ ดีมาก ผู้เสียหายอายุ ๙ ปี ซึ่งมิใช่ภริยาของจำเลย จนสำเร็จความใคร่ของจำเลยหลายครั้ง โดยเด็กหญิงทัศนีย์ ดีมาก ไม่ยินยอม ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๗ ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ ๑๑ ลงวันที่ ๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๑๔ ข้อ ๗
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๒๗ วรรคแรก ประกอบด้วยมาตรา ๘๐ ฯลฯ จำคุก ๔ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยมีเจตนาเพียงจะกระทำอนาจารต่อผู้เสียหายเท่านั้น พิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๙ ฯลฯ จำคุก ๑ ปี และปรับ ๒,๐๐๐ บาท โทษจำคุกรอการลงโทษไว้ ๓ ปี ฯลฯ
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว คดีได้ความจากผู้เสียหายว่าจำเลยเอาอวัยวะเพศของจำเลยใส่เข้าไปในอวัยวะเพศของผู้เสียหาย ดันเข้า ๆ ออก ๆ หลายครั้ง ผู้เสียหายเจ็บและร้องไห้ ต่อมามีน้ำเหนียว ๆ สีขาวไหลออกมาเปื้อนผู้เสียหาย และได้ความจากรายงานของแพทย์ว่าช่องคลอดของผู้เสียหายเล็กมาก ใส่ได้หนึ่งนิ้วมือก็คับ ใส่เครื่องมือไม่ได้ ใส่ได้แต่ไม้พันสำลีเข้าไปซับมามีเลือดนิดหน่อยแดงปนเหลืองออกมา มีเชื้ออสุจิอยู่ในช่องอวัยวะเพศของผู้เสียหาย แคมนอกแคมในของผู้เสียหายเป็นปกติแต่เยื่อพรหมจารีนั้นฉีกขาดอยู่เก่าเช่นนี้ แสดงว่าอวัยวะเพศของจำเลยเพียงเข้าไปจ่อดันอยู่ที่อวัยวะเพศของผู้เสียหายแล้วจำเลยก็สำเร็จความใคร่ อวัยวะเพศของจำเลยยังไม่ล่วงล้ำเข้าไปในช่องอวัยวะเพศของผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเรา หาใช่จำเลยเจตนาเพียงกระทำอนาจารแก่ผู้เสียหายไม่
พิพากษาแก้ ให้ลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
