แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทำหนังสือมอบโฉนดซึ่งตนได้รับจำนองไว้ไห้คนหนึ่งนำไปวางเปนประกันเงินกู้นั้น ไม่ถือว่าเปนหนังสือค้ำประกัน
ย่อยาว
ข้อเท็ดจิงได้ความว่า จำเลยที่ ๑ ไปกู้เงินโจทไนหนังสือกู้ระบุไว้ด้วยว่า ไนจำนวนเงินที่กู้ไปนี้ได้นำโฉนดที่ ๓๐๔๕ ของนายแแฉ่งซึ่งได้จำนองไว้กับจำเลยที่ ๒ มามอบไห้เปนประกันด้วย ส่วนหนังสือที่โจทอ้างว่าจำเลยที่ ๒ ค้ำประกันนั้นมีความว่า จำเลยที่ ๒ ขอมอบหน้าโฉนดที่ ๓๐๔๕ พร้อมด้วยหนังสือจำนองไห้จำเลยที่ ๑ มาเพื่อวางประกันสำหรับเงินกู้ไม่เกิน ๑๕๐๐ บาท เพื่อไช้กิจจำเปนชั่วคราวแล้วเซ็นชื่อจำเลยที่ ๒
สาลชั้นต้นพิพากสาไห้จำเลยที่ ๑ ซึ่งเปนผู้กู้ไช้เงิน แต่ยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ ๒ โดยเห็นว่า ไม่พอถือว่าเปนผู้ค้ำประกัน
โจทอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสาไห้จำเลยที่ ๒ รับผิดไนถานเปนผู้รับประกัน แต่มีความเห็นแย้ง
จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่าหนังสือที่จำเลยที่ ๒ ทำไว้นั้นเปนเพียงมอบโฉนดของนายแฉ่งซึ่งจำนองจำเลยที่ ๒ ไว้ ไห้จำเลยที่ ๑ มาสำหรับวางเปนประกันเงินกู้เท่านั้น ตามหนังสือกู้ก็ปรากตว่าประกันของเงินกู้ก็คือโฉนดของนายแฉ่งซึ่งจำนองจำเลยที่ ๒ ไว้เท่านั้น จึงพิพากสากลับสาลอุธรน์ ยืนตามสาลชั้นต้น
