แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องจำเลยซึ่งเป็นนายจ้างให้รับผิดในการที่ลูกจ้างของจำเลยขับรถในทางการที่จ้างโดยประมาท เป็นเหตุให้รถคันที่โจทก์รับประกันวินาศภัยไว้เสียหาย จำเลยและจำเลยร่วมให้การปฏิเสธว่าลูกจ้างของจำเลยไม่ได้ขับรถโดยประมาทดังนี้โจทก์มีหน้าที่จะต้องนำสืบว่า ลูกจ้างจำเลยได้ขับรถโดยประมาทแต่โจทก์หามีพยานมาสืบให้พอรับฟังได้เช่นนั้นไม่ คำพิพากษาคดีอาญาซึ่งพิพากษาว่าลูกจ้างจำเลยขับรถโดยประมาทนั้นไม่มีผลผูกพันจำเลยและจำเลยร่วมผู้เป็นนายจ้าง ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกฉะนั้น เมื่อโจทก์ไม่นำสืบ จำเลยและจำเลยร่วมจึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้รับประกันวินาศภัยรถยนต์หมายเลขทะเบียนก.ท.น ๓๗๒๓ ซึ่งบริษัทกมลสุโกศล จำกัด โดยนายกิมซ้ง แซ่เล้า เป็นเจ้าของผู้ครอบครองเป็นผู้เอาประกันภัยจำเลยเป็นเจ้าของรถยนต์โดยสารสาธารณะหมายเลขทะเบียน น.ว.๐๑๗๙๔ ซึ่งมีนายเรืองศักดิ์ น้ำเงิน ลูกจ้างเป็นผู้ขับขี่วันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๑๑ นายเรืองศักดิ์ลูกจ้างของจำเลยได้ขับรถยนต์น.ว.๐๑๗๙๔ ของจำเลยไปในทางการที่จ้าง และได้ขับรถโดยประมาทเป็นเหตุให้เฉี่ยวรถยนต์ ก.ท.น ๓๗๒๓ ของนายกิมซ้งจนเสียการทรงตัวไปปะทะต้นก้ามปูจนพลิกคว่ำ โจทก์ต้องซ่อมรถยนต์ให้นายกิมซ้งตามข้อผูกพันกรมธรรม์ประกันภัยเป็นเงิน ๙,๕๐๐ บาท โจทก์จึงได้รับช่วงสิทธิของนายกิมซ้งที่จะเรียกค่าเสียหายจากจำเลย ขอให้ศาลบังคับจำเลยชดใช้ค่าเสียหาย ๙,๕๐๐ บาท พร้อมด้วยดอกเบี้ยร้อยละ ๗ ครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยให้การปฏิเสธว่า นายเรืองศักดิ์มิได้เป็นลูกจ้างและไม่ได้ขับรถโดยประมาทดังฟ้อง
บริษัทยานยนต์นครสวรรค์ จำกัด ร้องสอดเข้ามาเป็นจำเลยร่วมให้การว่า เป็นนายจ้างนายเรืองศักดิ์ แต่นายเรืองศักดิ์มิได้ขับรถโดยประมาท
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและจำเลยร่วมชดใช้ค่าเสียหายตามฟ้องแก่โจทก์
จำเลยและจำเลยร่วมอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยและจำเลยร่วมฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยและจำเลยร่วมได้ให้การปฏิเสธว่านายเรืองศักดิ์น้ำเงิน ลูกจ้างจำเลยร่วมมิได้กระทำการโดยประมาทโจทก์ย่อมมีหน้าที่นำสืบด้วยว่านายเรืองศักดิ์ได้ขับรถโดยประมาทแต่โจทก์ก็หามีพยานมาสืบให้พอรับฟังได้เช่นนั้นไม่ คำพิพากษาของศาลแขวงพระนครเหนือตามคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๕๖๒๓/๒๕๑๑ ระหว่างผู้ว่าคดีศาลแขวงพระนครเหนือ โจทก์ นายประเสริฐเพิ่มพร โจทก์ร่วม นายเรืองศักดิ์ น้ำเงิน จำเลย นั้น แม้ศาลพิพากษาชี้ขาดถึงที่สุดแล้วว่า นายเรืองศักดิ์จำเลยขับรถยนต์โดยประมาทก็ตามข้อเท็จจริงในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๕๖๒๓/๒๕๑๑ ก็ไม่มีผลผูกพันจำเลยและจำเลยร่วมซึ่งเป็นบุคคลภายนอกผู้เป็นนายจ้าง ฉะนั้นเมื่อโจทก์ไม่นำสืบจำเลยและจำเลยร่วมจึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ประกอบทั้งคดีนี้จำเลยต่างนำสืบปฏิเสธว่านายเรืองศักดิ์ลูกจ้างจำเลยไม่ได้กระทำการโดยประมาท ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาให้โจทก์ชนะคดีนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาจำเลยและจำเลยร่วมฟังขึ้น
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
