คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 333/2473

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ร้องขัดทรัพย์ ลูกหนี้โอนทรัพย์ให้เจ้าหนี้เพื่อเปนการใช้หนี้โดยสุจริต แม้จะโอนในระวางที่เปนความอยู่อีกเรื่องหนึ่งก็ดี ไม่เปนเหตุให้การโอนเสียไป

ย่อยาว

เดิมจำเลยแพ้ความโจทก์ ๆ จึงนำยึดทรัพย์ ผู้ร้องยื่นคำร้องขัดทรัพย์ว่า ที่นาโฉนดที่ ๒๒๔๕-๒๔๔๙ เปนของผู้ร้อง โดยผู้ร้องได้รับซื้อไว้จากจำเลยและได้ทำสัญญากันต่อเจ้าพนักงาน จึงมีปัญหาว่าการโอนนั้นจะเปนการสมยอมหรือไม่
ทางพิจารณาปรากฏว่า การโอนที่รายนี้โอนกันระหว่างศาลพิจารณาคดีทีโจทก์ฟ้องจำเลยอยู่ โดยผู้รองเปนเจ้าหนี้จำเลยมาก่อน จำเลยจึงโอนที่นารายพิพาทขายให้ผู้ร้องเพื่อเปนการหักใช้หนี้เมื่อวันที่ ๑๓/๒/๖๙ และวันที่ ๑/๘/๖๙ คิดราคาซื้อขายตามสมควรไม่ผิดธรรมดา และจำเลยได้บอกกับผู้ร้องว่าไม่ได้เปนหนี้โจทก์ ทั้งการโอนนั้นทำกันเมื่อศาลยังมิได้ตัดสินว่าโจทก์เปนเจ้าหนี้จำเลยจริงหรือไม่ ศาลตัดสินให้จำเลยใช้เงินเมื่อวันที่ ๒๕/๑๒/๖๙ ดังนี้
ศาลเดิมสั่งให้ถอนการยึดศาลอุทธรณ์เห็นว่าผู้ร้องรับซื้อไว้โดยไม่บริสุทธิจึงให้ยกคำร้องเสีย
ศาลฎีกาเห็นว่าผู้ร้องได้รับโอนที่นาพิพาทไว้โดยสุจริต จึงตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ ให้ถอนการยึดที่พิพาทคืนให้ผู้ร้องไป

Share