แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฎีกาจำเลยไม่มีลายมือชื่อผู้ฎีกา มีแต่ลายมือชื่อของทนายจำเลยลงไว้ในฐานะเป็นผู้เรียงและผู้พิมพ์เท่านั้น ทั้งรูปคดีไม่มีเหตุสมควรที่จะส่งฎีกากลับคืนไปให้จำเลยลงลายมือชื่อ ฎีกาจำเลยจึงไม่ชอบด้วย ป.วิ.อ. มาตรา 158(7) ประกอบด้วย มาตรา 215 และ 225
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๐
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่าคดีมีมูลให้ประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับเป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๕๐ ให้จำคุกจำเลย ๑ ปี ปรับ ๔,๐๐๐ บาทโทษจำคุก ให้รอการลงโทษไว้ ๒ ปี ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๕๖ไม่ชำระค่าปรับให้บังคับตามมาตรา ๒๙, ๓๐
โจทก์และจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยทั้งจำคุกและปรับเฉพาะโทษจำคุกให้รอการลงโทษไว้นั้นเหมาะสมแก่รูปคดีแล้ว ไม่มีเหตุที่ศาลฎีกาจะเปลี่ยนแปลงแก้ไข ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้นส่วนฎีกาจำเลยนั้นปรากฏว่าไม่มีผู้ใดลงลายมือชื่อเป็นฎีกา มีแต่ลายมือชื่อของทนายจำเลยลงไว้ในช่องผู้เรียง และได้พิมพ์คำว่า”พิมพ์” ลงไว้ต่อจากคำว่า ผู้เรียง จึงเป็นการลงลายมือชื่อในฐานะเป็นผู้เรียงและผู้พิมพ์เท่านั้น ทั้งรูปคดีก็ไม่มีเหตุสมควรที่จะส่งฎีกานี้กลับคืนไปให้จำเลยลงลายมือชื่อ เมื่อจำเลยหรือทนายจำเลยมิได้ลงลายมือชื่อเป็นผู้ฎีกาเช่นนี้ ฎีกาจำเลยจึงไม่ชอบด้วยบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕๘(๗) ประกอบด้วยมาตรา ๒๑๕ และมาตรา ๒๒๕ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายืน.
