แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์นำเจ้าพนักงานที่ดินรังวัดแบ่งแยกโฉนด 4 ครั้งจำเลยซึ่งมีที่ดินติดต่อกับโจทก์ได้คัดค้านการรังวัดสามครั้งแรก โดยในครั้งแรกอ้างว่าโจทก์นำชี้เขตรุกล้ำเข้าไปในที่ดินของจำเลย และจำเลยจะรังวัดสอบเขตที่ดินของตนให้แน่นอนก่อนแล้วจะถอนคำคัดค้าน แต่ปรากฏว่าจำเลยมิได้ดำเนินการอย่างไร ทั้งเจ้าพนักงานที่ดินยืนยันว่าเขตโฉนดที่ดินตามที่เจ้าพนักงานรังวัดตรงตามหลักฐานแผนที่ แสดงให้เห็นว่าคำคัดค้านของจำเลยไม่มีผลอันสมควร การกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำซึ่งมีแต่จะให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น เป็นการละเมิดต่อสิทธิของโจทก์ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 421
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์และจำเลยเป็นเจ้าของที่ดินมีโฉนดเขตติดต่อกัน โจทก์ได้ดำเนินการรังวัดสอบเขตเพื่อแบ่งแยกที่ดินของโจทก์ แต่ไม่อาจกระทำได้ เนื่องจากจำเลยคัดค้านว่าโจทก์รังวัดล้ำแนวเขตเข้าไปจึงต้องงดการรังวัดไว้ ต่อมาโจทก์ขอทำการรังวัดอีก จำเลยคัดค้านอ้างว่าจะตรวจสอบแนวเขตของจำเลยให้เป็นการแน่นอน แต่จำเลยไม่ดำเนินการ ครั้งต่อมาจำเลยคัดค้านการที่โจทก์ขอรังวัดอีก เมื่อโจทก์ขอทำการรังวัดอีกครั้งและได้นำหมายข้างเคียงไปส่งให้แก่จำเลยแล้วแต่จำเลยไม่ไประวังแนวเขตหรือดำเนินการตรวจสอบแนวเขตที่ดินของจำเลย เจ้าพนักงานไม่สามารถตรวจสอบและปักหลักแนวเขตที่ดินให้แก่โจทก์ได้ การกระทำของจำเลยเป็นการกลั่นแกล้งและใช้สิทธิโดยไม่สุจริตขัดขวางการขอรังวัดตรวจสอบที่ดินของโจทก์ ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย ขอบังคับให้จำเลยยกเลิกเพิกถอนคำคัดค้านการขอรังวัดปักแนวเขตที่ดินของโจทก์ หากจำเลยไม่ปฏิบัติตามก็ให้ถือเอาคำพิพากษาของศาลเป็นการแสดงเจตนาของจำเลยให้เจ้าพนักงานดำเนินการรังวัดปักแนวเขตที่ดินของโจทก์และห้ามจำเลยเกี่ยวข้อง
จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์นำเจ้าพนักงานที่ดินไปรังวัดสอบเขตเพื่อแบ่งแยกที่ดินของโจทก์รวม 4 ครั้ง จำเลยคัดค้านการรังวัดสามครั้งแรก โดยในการคัดค้านการรังวัดครั้งแรกอ้างว่า โจทก์นำชี้เขตรุกล้ำเข้าไปในที่ดินของจำเลย และจำเลยจะขอรังวัดสอบเขตที่ดินของจำเลยให้เป็นที่แน่นอนก่อนแล้วจะถอนคำคัดค้าน แต่ปรากฏว่าจำเลยมิได้ดำเนินการแต่อย่างใด นอกจากนี้เจ้าพนักงานที่ดินยืนยันว่า ผลของการรังวัดปรากฏว่าเขตที่ดินของโจทก์ตามที่เจ้าพนักงานรังวัดตรงตามหลักฐานแผนที่ แสดงให้เห็นว่าคำคัดค้านของจำเลยไม่มีเหตุผลสมควรการกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำซึ่งมีแต่จะให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น เป็นการละเมิดต่อสิทธิของโจทก์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 421 โจทก์ชอบที่จะขอให้เพิกถอนคำคัดค้านดังกล่าวนั้นได้
พิพากษากลับ ให้จำเลยจัดการเพิกถอนคำคัดค้าน หากไม่เพิกถอนให้ถือคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาของจำเลย
