คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 321/2485

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ยิงคนในเวลากลางคืนโดยเข้าใจว่าเป็นผู้ร้าย และมีเสียงวิ่งซึ่งเข้าใจว่าจะเข้ามาทำร้าย เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ. อ้างฎีกาที่ 1328/2462.

ย่อยาว

ในวันเกิดเหตุนายเปาผู้ตายกับนายจัน นายเหมือน ตามกระบือของนายน้อยที่ถูกผู้ร้ายลักไป พบกระบือในป่าจึงเฝ้าอยู่ แต่นายเหมือนกลับไปบอกนายน้อยและขอให้จำเลยเอาปืนไปด้วยเพื่อเฝ้าดักจับคนร้าย จำเลยกับนายเหมือนกลับไปไม่พบนายจัน นายเปา จึงเฝ้ากระบือ ร้องถามไม่ได้รับตอบ ครั้นถามซ้ำอีก คน ๒ คนนั้นออกวิ่ง จำเลยจึงยิงไป ๑ นัด จึงรู้ว่าเป็นนายเปาถูกปืนล้มอยู่ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยทำไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการ จึง ลงโทษตามมาตรา ๒๔๙-๕๙ จำคุก ๗ ปี ๖ เดือน.
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน.
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า เวลาเกิดเหตุเป็นเวลากลางมืดค่ำ จำเลยได้ร้องถามผู้ตายๆก็ไม่ตอบและแสดงกิริยาเป็นคนร้ายทั้งมีเสียงวิ่งซึ่งเข้าใจว่าผู้ตายจะเข้ามาทำร้ายกับปรากฏว่าผู้ตายมีมีด ๑ เล่ม ตะบอง ๑ อัน ฉะนั้นการที่จำเลยยิงโดยสำคัญว่าผู้ตายจะเข้ามาทำร้าย จึงเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ตามแบบอย่างคำพิพากษาฎีกาที่ ๑๓๒๘ พ.ศ.๒๔๖๒ จึงพิพากษากลับศาลล่างให้ยกฟ้องโจทก์.

Share