แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ตายถูกแทงที่รักแร้ลึกเข้าปอด และที่ลิ้นปี่ลึกเข้าช่องท้องอันตรายแก่กระเพาะอาหารเป็นบาดแผลถูกแทงโดยแรงผู้แทงย่อมคาดหมายได้ว่าผู้ถูกแทงจะต้องตายเป็นธรรมดา และผู้ตายก็ล้มลงและขาดใจตายหน้าห้องจำเลย ดังนี้ การกระทำของจำเลย แสดงว่าเจตนาฆ่ามีผิดตามมาตรา 249
จำเลยได้แทงผู้ตายในขณะที่เห็นผู้ตายกำลังกอดปล้ำทำอนาจารแก่ภริยาตน เรียกว่าเป็นการกระทำการป้องกันแต่เกินสมควรแก่เหตุ ควรได้ลดหย่อนอาญาลงตามมาตรา50,53 (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 1/92)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย ฐานสมคบกันแทงนายฮ็อกเจียวถึงแก่ความตายโดยเจตนา จำเลยที่ 1 ปฏิเสธ จำเลยที่ 2 ต่อสู้ว่านายฮ็อกเจียวบุกรุกเข้ามาในห้องเรือนและใช้กำลังกอดปล้ำจะทำชำเราจึงใช้มีดแทงเพื่อป้องกันตัว ศาลชั้นต้นฟังว่าผู้ตายเข้าไปในบ้านเพื่อทำชู้กับจำเลยที่ 2 ภรรยาจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 มาพบเข้าจึงทำร้ายผู้ตายเพื่อป้องกัน แต่การกระทำเกินสมควรแก่เหตุ พิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยคนละ 5 ปี ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249, 53
โจทก์ จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ไม่เชื่อว่า ผู้ตายเข้าไปขืนใจปลุกปล้ำจำเลยที่ 2 ฟังไม่ได้ว่าจำเลยทำเพื่อป้องกัน พิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249 จำคุกจำเลยที่ 1 ยี่สิบปี จำเลยที่ 2 สิบห้าปี
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้ตายเข้าไปกอดปล้ำทำอนาจารแก่จำเลยที่ 2 และเชื่อว่าจำเลยที่ 1 เป็นผู้แทงผู้ตาย ส่วนจำเลยที่ 2 ฟังไม่ได้ว่าเป็นผู้แทงผู้ตาย
เห็นว่าผู้ตายถูกแทงที่รักแร้ลึกเข้าปอดซ้าย และที่ลิ้นปี่ลึกเข้าช่องท้อง อันตรายแก่กะเพาะอาหาร พิเคราะห์เป็นบาดแผลที่ถูกแทงโดยแรง ผู้แทงย่อมคาดหมายได้ว่าผู้ถูกแทงจะต้องตายเป็นธรรมดาผู้ตายล้มลงและขาดใจตายหน้าห้องจำเลยนั่นเองการกระทำของจำเลยที่ 1 แสดงว่าเจตนาฆ่า จึงมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยสัญเจตนาตามมาตรา 249 แต่จำเลยที่ 1 ได้กระทำความผิดในขณะเห็นผู้ตายกำลังกอดปล้ำทำอนาจารแก่ภริยาตน ศาลฎีกาได้วินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ว่าเป็นการกระทำการป้องกันแต่เกินสมควรแก่เหตุ ควรได้ลดหย่อนผ่อนอาญาลงตามมาตรา 50, 53 ทั้งได้เข้าลุแก่โทษสารภาพผิดต่อปลัดอำเภอควรปรานีตามมาตรา 59 อีกส่วนหนึ่ง
พิพากษาแก้ ให้ลงโทษจำเลยที่ 1 ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249ประกอบด้วยมาตรา 50, 53 กำหนดโทษ 6 ปี ลดโทษตามมาตรา 59 อีก 1 ใน 3คงจำคุก 4 ปี จำเลยที่ 2 ไม่มีความผิดให้ปล่อยตัวไป
