คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 318/2501

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

คำว่า ยอมรับ ในตาราง 1 (ค) หมายความว่ายอมรับชำระหนี้หรือให้ทรัพย์หลุดเป็นสิทธิตามข้อความในประโยคต้นโดยไม่มีข้อต่อสู้ ถ้าจำเลยต่อสู้เช่นว่า ยังไม่ได้รับคำบอกกล่าวบังคับจำนอง ย่อมฟังไม่ได้ว่าจำเลยยอมรับและจำต้องเสียค่าขึ้นศาลเต็มอัตรา

ย่อยาว

โจทย์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยไถ่ถอนจำนองและเรียกดอกเบี้ย
จำเลยให้การรับข้อจำนองและถึงกำหนดไถ่ถอนจริง แต่จำเลยว่ายังไม่ได้รับหนังสือบอกกล่าวให้ชำระหนี้ โจทก์ยังไม่มีสิทธิฟ้อง และจำเลยต่อสู้ในข้ออื่นอีก
วันนัดชี้สองสถานศาลแพ่งมีคำสั่งให้คู่ความนำสืบเฉพาะการบอกกล่าวบังคับจำนองข้อเดียว จำเลยไม่ได้โต้แย้งคำสั่งนี้
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสองว่า ให้จำเลยนำเงิน ๑๕๖,๓๐๐ บาท ไถ่ถอนจำนองจากโจทก์ภายใน ๑ เดือน กับให้จำเลยชำระดอกเบี้ยในจำนวนเงินนี้ให้แก่โจทก์ในอัตราร้อยละ ๗ ครึ่งนับแต่วันที่ ๒๙ ก.ย. ๒๔๙๘ ไปจนกว่าจะชำระเสร็จ กับให้จำเลยเสียค่าธรรมเนียมและค่าทนายแทนโจทก์ ส่วนที่โจทก์ขอคืนค่าขึ้นศาลตามระเบียบนั้น จำเลยให้การรับโดยมีข้อต่อสู้ ไม่มีเหตุที่จะคืนค่าขึ้นศาลตามขอ
ในข้อกฎหมายที่จำเลยคัดค้านว่า จำเลยควรใช้ค่าขึ้นศาลเพียงร้อยละ ๑ ของจำนวนหนี้ที่จำนองนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าตาราง ๑ ค่าขึ้นศาล (เสียในเวลายื่นคำฟ้อง)มีว่า “ฯลฯ ๑.(ค) คำฟ้องขอให้บังคับจำนองหรือบังคับเอาทรัพย์สินจำนองหลุดตามที่จำเลยให้การยอมรับโดยไม่มีข้อต่อสู้ ให้เรียกโดยอัตราหนึ่งบาทต่อทุกร้อยบาทตามจำนวนหนี้ที่เรียกร้อง แต่ไม่ให้เกินกว่าสองหมื่นบาท ฯลฯ” คำว่าจำเลยยอมรับในที่นี้หมายความว่า ยอมรับชำระหนี้หรือให้ทรัพย์หลุดเป็นสิทธิตามข้อความในประโยคต้นโดยไม่มีข้อต่อสู้ ถ้าจำเลยต่อสู้เช่นว่า ยังไม่ได้รับบอกกล่าวบังคับจำนองเช่นเรื่องนี้ ย่อมฟังไม่ได้ว่าจำเลยยอมรับ และจำต้องเสียค่าขึ้นศาลเต็มอัตราดังศาลล่างทั้งสองชี้ขาดมา

Share