แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
รถสามล้อบรรทุกที่จำเลยบรรทุกอาหารไปตั้งขาย ไม่เป็นสถานที่ขายอาหารตามความหมายของประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 45การกระทำของจำเลยที่ขายเกินเวลาซึ่งทางราชการกำหนดจึงไม่เป็นความผิด แม้จะให้การรับสารภาพ ก็ลงโทษจำเลยมิได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๑๕ เวลาประมาณ ๐๑.๓๕ นาฬิกาจำเลยได้นำรถสามล้อบรรทุกบรรทุกอาหารมีก๊วยเตี๋ยวและบะหมี่ไปตั้งขายที่ริมกำแพงข้างโรงพยาบาลโรคปอด ตรงข้ามโรงแรมโรงเลี้ยงเด็ก เพื่อขายให้แก่ผู้ซื้อไปบริโภค ซึ่งเกินเวลาที่ทางราชการกำหนด ขอให้ลงโทษจำเลยตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๔๕ ข้อ ๓ วรรค ๑ ลงวันที่ ๑๗มกราคม ๒๕๑๕
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าคำว่า “สถานที่ขายอาหาร” ในข้อ ๓ แห่งประกาศของคณะปฏิวัติดังกล่าวหมายความว่า ร้านขายอาหารที่เปิดจำหน่ายแก่ประชาชน และประชาชนเข้าไปรับประทานอาหารในสถานที่ขายอาหารนั้นได้ทำนองเดียวกับประชาชนเข้าไปในสถานโบว์ลิ่งหรือสถานเล่นสเก๊ต ยิ่งกว่านั้นจะเห็นได้ชัดว่าต้องเป็นร้านขายอาหาร เพราะพวกมิจฉาชีพใช้เป็นแหล่งนัดพบและมั่วสุมชุมนุมกันประกอบอาชญากรรมได้ แต่รถสามล้อบรรทุกโดยลักษณะสภาพเป็นยานพาหนะสำหรับบรรทุกสิ่งของที่เคลื่อนย้ายไปได้โดยเครื่องขับขี่หรือเครื่องนำไปเท่านั้น แม้จำเลยเอาอาหารบรรทุกรถสามล้อบรรทุกไปขายก็หาทำให้รถสามล้อบรรทุกเปลี่ยนสภาพเป็นร้านขายอาหารหรือสถานที่ขายอาหารไปได้ไม่
เมื่อฟังว่ารถสามล้อบรรทุกไม่เป็นสถานที่ขายอาหารตามความหมายของประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๔๕ ลงวันที่ ๑๗ มกราคม ๒๕๑๕ แล้วถึงจำเลยจะเป็นเจ้าของหรือผู้ครอบครองรถสามล้อบรรทุกดังกล่าวการกระทำของจำเลยก็ไม่เป็นความผิดตามที่โจทก์ฟ้อง แม้จำเลยจะให้การรับสารภาพ ก็ลงโทษจำเลยมิได้
พิพากษายืน
