คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 307/2473

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ที่ดินทางสาธารณะประมวลแพ่ง ฯ ม.———- ภาระจำยอมทางเดิรซึ่งเจ้าของที่ดินเปิดให้เดิรโดยความเอื้อเฟื้อเพียงบางครั้งบางคราวและนอกจากทางนี้ยังมีทางสาธารณะอื่นซึ่งอยู่ติดกันอีกดังนี้ เจ้าของทางรายพิพาทมีอำนาจปิดเสียได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหาย กับขอให้ห้ามจำเลยอย่าให้เข้ามาเกี่ยวข้องในที่ดินของโจทก์
ได้ความว่าที่รายพิพาทได้ตัดผ่านเข้าไปในที่โจทก์ซึ่งโจทก์ซื้อมาเมื่อ ๒ – ๓ ปี และโจทก์ได้กั้นรั้วปิดทางรายพิพาท จำเลยได้รื้อรั้วเสีย โดยถือว่าโจทก์ไม่อำนายปิด เพราะพวกจำเลยได้ใช้ทางนี้มานานแล้ว แต่ทางรายพิพาทนี้ได้เกิดขึ้นด้วยความเอื้อเฟื้อจากเจ้าของที่ยอมให้พวกจำเลยเดินได้บางคราวเท่านั้น ดังนี้
ศาลเดิมเห็นว่าโจทก์ไม่สิทธิปิดทางรายพิพาทได้ และการที่จำเลยรื้อรั้วโจทก์ ก็ทำโดยป้องกันความเสียหายของพวกจำเลย เปนการสมควรแก่เหตุจึงตัดสินให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ทางรายพิพาทนี้ยังหาทำให้เกิดภาระจำยอมไม่ และยังปรากฏว่านอกจากทางพิพาทนี้แล้ว ยังมีทางสาธารณะอื่นอยู่ติดกับทางนี้ถึง ๒ – ๓ ทาง แม้จะเปนทางอ้อมบ้างเล็กน้อยก็ตามก็ยังหาทำให้พวกจำเลยมีสิทธิห้ามมิให้โจทก์ถือสิทธิป้องกันประโยชน์ของโจทก์ได้ โจทก์มีอำนาจปิดทางในที่ของโจทก์ จึงตัดสินห้ามพวกจำเลยมิให้เข้าไปเกี่ยวข้องในที่โจทก์ กับให้ใช้ค่าเสียหาย ๔๐ บาทแก่โจทก์
ศาลฎีกาตัดสินยื่น

Share