คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 306/2490

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เก็บของหายได้แล้วยักยอกแม้ยังอยู่ภายใน 3 วัน นับแต่เก็บได้ ก็คงมีความผิดตามมาตรา 318

ย่อยาว

ได้ความตามคำฟ้องและคำรับว่า จำเลยเก็บซุงของบริษัทไม้ไทยซึ่งหายไปไว้ ๑ ต้นราคา ๑๐๐๐ บาท โดยไม่ได้รับอนุญาต แล้วจำเลยบังอาจเลื่อยไม้ซุงยักยอกไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัว ไม่นำไปแจ้งความต่อเจ้าหน้าที่ตามกฎหมาย
ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.๒๔๘๔ มาตรา ๔๘, ๗๓ ส่วนข้อหาฐานยักยอกนั้น เห็นว่าเป็นเรื่องเก็บของตก เพราะตามฟ้องจำเลยเก็บได้ในวันนั้น และจับได้ในวันนั้น ซึ่งตามกฎหมายยังให้โอกาสที่จำเลยจะปฏิบัติตามกฎหมายนั้นตาม ป.ม.แพ่งฯ มาตรา ๑๓๒๓ จำเลยจึงไม่มีผิดฐานยักยอก
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษฐานยักยอก
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยรับสารภาพแล้วว่า ได้กระทำการเลื่อยไม้ยักยอกเอาไม้นั้นเป็นประโยชน์ส่วนตัว ย่อมแสดงอยู่ว่า จำเลยมีเจตนาทุจริต พิพากษาให้ลงโทษฐานยักยอกอีกกะทงหนึ่งตาม มาตรา ๓๑๘
จำเลยฎีกาว่า ไมควรมีผิดฐานยักยอก เพราะยังไม่ถึงกำหนด ๓ วันนับแต่วันเก็บไม้ได้จำเลยก็ถูกจับ จำเลยอาจส่งมอบคืนไม้แก่เจ้าทรัพย์ก็ได้
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อจำเลยรับสารภาพแล้วว่าจำเลยเก็บไม้แล้วเลื่อยยักยอกเอาไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัว จำเลยจะเถียงว่าจำเลยไม่ได้ยักยอก เป็นการฝ่าฝืนคำเถียงของตนเอง รับฟังไม่ได้ พิพากษายืน

Share