แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายเพื่อป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 256, 50, 53, 59 จำคุก 15 วัน ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยตามมาตรา 256 จำคุก 5 ปี ดังนี้ เป็นการแก้มาก ไม่ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายนายแดงตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๕๖ และเพิ่มโทษจำเลยที่ ๒ ตามมาตรา ๓๒ จำเลยให้การต่อสู้ว่าทำร้ายเพื่อป้องกัน ข้อเคยต้องโทษจำเลยที่ ๒ รับว่าจริง นายแดงยื่นคำร้องเป็นโจทก์ร่วมกับอัยยการ ศาลอนุญาต
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยทำร้ายนายแดงเพื่อป้องกันตัวและทรัพย์ แต่การกระทำของจำเลยเกินสมควรแก่เหตุ พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๒๕๖,๕๐,๕๓ จำคุกคนละ ๑ เดือน เพิ่มโทษจำเลยที่ ๒ อีก ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๔๐ วัน ลดฐานปราณีตามมาตรา ๕๙ คงจำคุกนายฮวดจำเลย ๑๕ วัน นายวุ่นจำเลย ๒๐ วัน ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๕๖ จำคุกคนละ ๕ ปีเพิ่มโทษนายวุ่นจำเลยตามมาตรา ๓๒ คงจำคุกนายวุ่น ๖ ปี ๘ เดือน
จำเลยทั้ง ๒ ฎีกา,
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยผู้หนึ่งต้องคำพิพากษาศาลอุทธรณ์จำคุกเกิน ๕ ปี อีกผู้หนึ่งศาลอุทธรณ์แก้มาก ไม่ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง ส่วนข้อเท็จจริงฟังได้ความเช่นเดียวกับศาลอุทธรณ์ แต่เห็นว่าศาลอุทธรณ์กำหนดโทษหนักไป
พิพากษาแก้ จำคุกจำเลยคนละ ๓ ปี เพิ่มโทษนายวุ่น จำเลยตามมาตรา ๓๒ คงจำคุก ๔ ปี
